Δεν φταις εσύ, εγώ φταιώ...

Ξέρω....σε μία σχέση, λένε,πως ποτέ δεν φταίει  μόνο ο ένας, αλλά πάντα και οι δύο!!! Αλλά αυτή τη φορά φταίω εγώ...όχι εσύ!
Φταίω που επέτρεψα σε άλλους ανθρώπους να τσαλαπατήσουν το είναι μου...
Όταν ο κόσμος της φιλίας και της ανιδιοτελούς αγάπης καταρρέουν στον κόσμο του ψέματος, της υποκρισίας, της ''δηθενιάς'' και του υπερτονισμένου φαίνεσθαι, μαθαίνεις να προσαρμόζεσαι...να ρυθμίζεις την καρδιά σου με διακόπτες σε θερμοκρασία πολικού ψύχους και  με απαγορευτικά που σε προειδοποιούν ''ΠΡΟΣΕΧΕ'', όταν πας να αφεθείς και να φερθείς σαν φυσιολογικός άνθρωπος... αποκαλύπτοντας τις αδυναμίες σου που, όπως λένε,  μπορούν αργά η γρήγορα να γίνουν δύναμη στα χέρια των άλλων....
Κι εσύ για μένα είσαι ακόμα ένας κίνδυνος...
Δεν μπορώ να ρίξω όλες μου τις άμυνες...τα τείχη μου με μιας...άλλοι θέλουν χρόνο για να χτίσουν...εσύ χρειάζεσαι χρόνο για να γκρεμίσεις το τείχος αυτό...κάθε στιγμή που θα πέφτει και ένα τουβλάκι από το τείχος μου, άλλο τόσο θα σε εμπιστεύομαι και θα αφήνομαι στα χέρια σου..
Γι' αυτό μην με ρωτάς αν δένομαι...δεν θα σου απαντήσω ποτέ...θα στο δείξω..θα στο δείχνω κάθε μέρα...γιατί οι πράξεις μου θα 'ναι αποτέλεσμα της συμπεριφοράς σου!

Στην εμμονή μας για το ''ΤΕΛΕΙΟ'' ξεχάσαμε να ευτυχήσουμε...

Και για πες μου; Τι είναι για 'σένα το ΤΕΛΕΙΟ; Ρώτα και τον διπλανό σου....και σκέψου!! Είναι αντικειμενικό τελικά αυτό το ΤΕΛΕΙΟ, που στην προσπάθειά μας να το βρούμε ξεχάσαμε να αφεθούμε στα ''μέτρια'', που ουσιαστικά δεν ήταν μέτρια...εσύ τα έβλεπες έτσι, γιατί αυτό το checklist που έχει στο μυαλό σου σε κάνει να βιώνεις κάθε άτομο, κάθε στιγμή με μετριότητα.........
Άντε και πες πως αυτό το ΤΕΛΕΙΟ το βρίσκεις....για πόσο καιρό θα το βλέπεις τέλειο; Έχεις σκεφτεί πως αυτό το χρυσό περιτύλιγμα θα φθαρεί με τον καιρό και θα φύγει;...και τότε τι θα μείνει; Εσύ και η σκέψη σου....
Λοιπόν....μετά τον συνοπτικό πρόλογο ας το εξειδικεύσουμε και λίγο...
Ψιτ! Εσείς κοριτσάκια και αγοράκια μην βγάζετε έξω την ουρά σας...κι εσείς προσπαθείτε, αγωνιάτε, κοπιάζετε, αναζητάτε έξυπνες ατάκες και ποστ για να χρησιμοποιήσετε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ρίξετε το κελεπούρι που οι περισσότεροι λιγουρεύονται και ΝΑΙ...το θεωρείτε τέλειο!!!
Έχεις σκεφτεί ότι αν ρωτήσεις άλλες γενιές ποιος θεωρούνταν τότε  ΙΔΑΝΙΚΟΣ σύντροφος..θα έπαιρνες διαφορετική απάντηση με την σύγχρονη γενιά; Το έχεις σκεφτεί και ξέρεις και την απάντηση...πλέον αν ο άντρας δεν έχει SEX...εεε... SIX pack ήθελα να πω...δεν ντύνεται με την τελευταία λέξη της μόδας, δεν κάνει αποτρίχωση με κερί και δεν έχει και πάνω από 123 like σε κάθε του φωτογραφία..μμμμ..μάλλον περνάει αδιάφορος.....! Το ίδιο και για την γυναίκα μόνο που αυτή πρέπει να έχει τον κώλο της Μινάζ ή της Λόπεζ για τους πιο light.....να είναι σέξυ...αλλά όχι και τσούλα...να μην είναι απεριποίητη εντελώς αλλά όχι και βαμμένη σαν τοίχος με σοβά...να ξέρει να ντύνεται αλλά να μην το παρακάνει..
Κι αν δεν περάσει τα προκριματικά....BYE BYE...''σ' ευχαριστούμε που έπαιξες..αλλά δεν πέρασες τις εξετάσεις...''
Αν πάλι περάσεις τις εξετάσεις, περνάμε στο 2o level....χα!!!Εκεί αναρωτιέμαι αν πέρασε ποτέ κανείς με βαθμό πάνω από πέντε....γιατί όσο περνά ο καιρός και αντιλαμβάνεσαι ότι από τα 10 στανταράκια που έχεις στο μυαλουδάκι σου, είναι δύσκολο να βρεις και τα 10 και έτσι με τα χρόνια ενώ σε δέρνει η μοναξιά σκέφτεσαι..μήπως να αρχίσω να μειώνω τα στάνταρ στην λίστα μου, γιατί αλλιώς θα καταλήξω στο ράφι και θα μείνω εγώ και ο ΤΕΛΕΙΟΣ εαυτούλης μου; Γιατί μην ξεχνιόμαστε...για να αναζητάς το τέλειο ...είσαι κι εσύ ΤΕΛΕΙΟΣ/Α...εεεε; 
Και πάμε στο 2ο level..... 
Θα ακούσαμε πολλές φορές την ατάκα..και τι ζητάμε; Ένα καλό παιδί/ένα καλό κορίτσι.....
Δηλαδή καλός /καλή να 'ναι αλλά δεν σε νοιάζει αν δεν βλέπεται; Αν δεν τον/την εγκρίνει η παρέα, σωστά; 
Αν είσαι γυναίκα δεν σε νοιάζει δηλαδή αν δεν έχει δικό του αυτοκίνητο; αν παίζει το μάτι του; αν δεν είναι και λίγο αλήτης, λίγο killer στο κρεβάτι ή έστω λίγο πορνοδιαστροφικός; αν δεν σε κερνάει όταν βγαίνετε; αν ντρέπεται να σου μιλήσει όποτε σε κοιτάει; αν είναι υπερβολικά καλό παιδί που μόνο σαν φίλο θα μπορούσες να τον δεις; αν.....αν ....αν....
Μπούρδες....σε νοιάζουν και σε νοιάζουν και πολύ....οπότε κουκλίτσα μου πριν ξαναπείς την ''ατάκα'' ΔΕΝ ΖΗΤΑΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ...ξανασκέψου το...
Χα! όσο για εσάς γνήσια αρσενικά, ξέρω, δεν ζητάτε πολλά...πέρα από το μοντέλο της Victoria's secret και λίγο Asa Akira... την θέλετε να ξέρει να μαγειρεύει κάνα φαγητό, να πλένει-σιδερώνει κάνα ρούχο, άμα ξέρει να παίζει και κάνα pro ή άααντε στην καλύτερη να παραγγέλνει καμιά πίτσα και μπύρα όταν μαζεύεστε σπίτι (άμα σας μαγείρευε δεν θα σας χαλούσε κιόλας) τις βραδιές champions league και αφού αποχωρήσουν όλοι...να έρχεται με τα σέξυ πρόστυχα εσώρουχά της (Αν έχει κερδίσει η ομάδα σας φυσικά....!!) και να σου λέει....''ΜΩΡΟ ΜΟΥΥΥ....έλα να σου κάνω ένα στοματικό όοολο τρέλα''.
Ναι...τελικά και για σας το ΤΕΛΕΙΟ..είναι λιτό κι απέριττο.....

Ένα θα πω.......
πετάξτε αυτό το checklist από το μυαλουδάκι σας και μάθετε να γνωρίζετε τον άλλον από την αρχή χωρίς να τον κρίνετε από την πρώτη ματιά...αφεθείτε και μπορεί αυτό που είναι, το  εντελώς διαφορετικό από τα ΘΕΛΩ σας τελικά να σας αρέσει..να σας κάνει να ανακαλύψετε νέα όρια του εαυτού σας, νέες επιθυμίες και να απολαύσετε το απρόβλεπτο...τα προσχεδιασμένα...ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΝ ΑΛΛΩΣΤΕ ;)

Τα δύσκολα με έμαθαν να ΖΩ..

Μην κατηγορείς το ψέμα, την ατυχία, την δυστυχία στην ζωή ....
αυτά σε έμαθαν να ζεις και σε έκαναν πιο δυνατό...σε έκαναν αυτό που Είσαι...γιατί λένε πως η ζωή, ο Θεός, η μοίρα, το πεπρωμένο, πες το όπως θες τελοσπάντων, θα σου φέρει μόνο όσο αντέχει η ψυχή σου.....
Ξέρω..θα πεις πονάει...πονάνε τα συνεχόμενα χτυπήματα......τόσο..που θες..σκέφτεσαι να   παρατήσεις τους πάντες και τα πάντα και να φύγεις...να φύγεις κάπου που να 'σαι μόνος..ξέγνοιαστος...
Το ξέρεις όμως βαθιά μέσα σου ότι αυτό δείχνει δειλία ψυχής....και δεν έχεις μάθει στις εύκολες λύσεις..θα ακολουθήσεις το δύσκολο μονοπάτι..θα ματώσεις τα ''πόδια'' σου ...μα κάθε πληγή θα είναι ένα μάθημα που κάθε φορά που θα την κοιτάς θα σκέφτεσαι: ''Κοίτα...είναι από τότε, που βγήκα νικητής, που τράβηξα τη ζωή από τα μαλλιά και της έδειξα ποιος είμαι''.
Να θυμάσαι πως αυτά που σου λέω δεν είναι λόγια παρηγοριάς.....είναι το μπράβο που σου αξίζει για όσα υπομένεις....και να ξέρεις.....όλα τα δύσκολα κάποια στιγμή τελειώνουν..μην ζεις με τον φόβο..ΠΡΟΧΩΡΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΑΣΑΣ, το ξέρεις πως ΜΠΟΡΕΙΣ!!