- Οι τοξικές αγάπες..δεν σε πάνε στον...ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!
Ναι,υπάρχουν και αυτές...δεν τις αντιλαμβάνεσαι νωρίς...το θέμα όμως είναι να τις αντιληφθείς το συντομότερο δυνατό,για να γλιτώσετε και οι δύο...πριν φτάσετε να τραβάτε την σχέση από το μαλλιά,για να διαρκέσει περισσότερο,να τεντώνετε κ τα δύο άκρα του σχοινιού και να μην σπάει ποτέ....
Αλλά μην πηγαίνουμε κατευθείαν στο τέλος..ας τα πάρουμε με την σειρά... - Ειρήνη και πόλεμος,αγάπη και μίσος,ευτυχία και λύπη....αντιθετικά ζεύγη που πάντα αν ψάξεις στο βάθος,θα βρεις κάποιο κοινό,όπου θα τα κάνει,σαν ένα διάγραμμα Venn,να κολλήσουν μεταξύ τους και να μην ξεκολλάνε...Έτσι κι εσύ...κολλάς στα κοινά,ενώ στις αντιθέσεις σας εθελοτυφλείς, ή καλύτερα,προσπαθείς να τις εξαλείψεις..
- Ο ένας αποδέχεται τον άλλον,όπως είναι και προσπαθεί απλά να του μεταλαμπαδεύσει τον "χαλαρο-θετικό" τρόπο σκέψης του κ ο άλλος..προσπαθεί να δει,αυτά που προσδοκεί και προσδοκούσε από την αρχή της σχέσης....
Έτσι..τα δύο "θέλω"..συγκρούονται,μα και παθιάζονται..θέλουν να δοκιμάσουν τις αντοχές τους...πνίγεσαι,πνίγομαι...μα δεν τ'αφήνουμε...θέλουμε να φτάσουμε πάτο..να καταστρέψουμε κάθε καλή ανάμνηση..
Κ αν ένας από τους δύο ,δεν σφυρίξει τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου(γιατί σίγουρα θα υπάρξει και 2ο,όπως και παράταση),αυτό το βάλτωμα δεν θα σταματήσει ποτέ....- Έπειτα..επιστρέφεις,ζητάς,παρακαλάς, τσαλακώνεσαι, τσαλαπατάς τον εγωισμό, που πλέον δεν έχεις και καταφεύγεις στα "οινοπνεύματα"..για να ξεχάσεις (και καλά)....
- Και κάποια στιγμή...αργά ή γρήγορα...σφυρίζοντας ισοπαλία,το παιχνίδι λήγει..δίνετε τα χέρια...γιατί συμμετείχατε και οι 2 ισάξια σ'αυτό...και χάνεστε...μέχρι να ξαναβρείτε τον εαυτό σας,που χάσατε μέσα σε όλη αυτή τη διαμάχη..Άξιζε..πόνεσε,πονούσε,αλλά άξιζε..έμαθες πολλά..
Αγάπησες κ ακόμα αγαπάς..μα προχωρώντας... το βλέπεις...η σχέση αυτή έκλεισε..δεν επιτρέπεται να ξανανοίξει..θα επιφέρει ξανά (μεγάλες) καταστροφές... - Χαίρομαι που η λογική παρενέβη κ από τις δύο πλευρές, ώστε να σώσουμε τα ωραία..ως ανάμνηση...χαίρομαι όμως που είχαμε και την ωριμότητα να απεξαρτηθούμε...Να ξέρεις πως...θα 'μαι εδώ για σένα στα δύσκολα, ως μια κοντινή, γνωστή σου...που κράτησε τις όμορφες αναμνήσεις μας....
