Δεν θα μιλήσω για τη ημέρα. Ο καθένας μπορεί να τη γιορτάσει όπως θέλει κι αν θέλει... Θα μιλήσω για την επιλογή του "Βαλεντίνου" και της "Βαλεντίνας". Με άλλα λόγια για την επιλογή του συντρόφου. Μια επιλογή που μετά την ηλικία των 25 δεν φαντάζει τόσο εύκολη, αλλά κυρίως περίπλοκη θα έλεγα με κριτήρια που τα λες αυξημένα έως και υπερβολικά.
Δεν ξέρω τι κριτήρια έχει ο καθένας σας, αλλά θεωρώ πως υπάρχουν κάποια που αποτελούν την πεπατημένη.
Κι αν νομίζετε πως τα κριτήρια αυτά, σ'ένα δρόμο διπλής κατεύθυνσης πρέπει να τα πλήρει μόνο ο Βαλεντίνος ή η Βαλεντίνα σας, τότε πρέπει να καταλάβετε πως δεν μετέχετε σε συντροφική σχέση αλλά σε παρτίδα παιχνίδιου που θέτετε κατ'αποκλειστικότητα εσείς τους όρους.
Σε ενα "fair play" όμως οι όροι είναι κοινοί για κάθε παίκτη.
Σχετικά λοιπόν με τους "όρους" του παιχνιδιού, καλό είναι να τους τηρείτε αμφότεροι, αφού τους προσυμφωνήσετε σε μια διαδικασία γνωριμίας.
Οι όροι αυτοί δεν είναι αμετάκλητοι... Δεν είναι χειροπέδες.. Είναι προσαρμοσιμοι στις ανάγκες και των δύο.. Κι αν ο ένας από τους δύο τους αντιληφθεί σαν φυλακή, καλό είναι να αποχωρήσει, καθώς σχέση δεν σημαίνει "δέσμευση" μα ζω ελεύθερα έχοντας ένα συνοδοιπορο στο ταξίδι μου, προσφεροντάς του με τη σειρά μου, σεβασμό και αφοσίωση.
Οι όροι αυτοί αφορούν βασικούς άξονες που μας επηρεάζουν ες αει και αφορούν τα όνειρά μας, την ελευθερία μας, τις δυσκολίες που συναντάμε στη διαδρομή μας, τους φίλους μας και την οικογένειά μας. Δεν μπορώ να φανταστώ δύο ανθρώπους να συνυπάρχουν με την προοπτική του "για πάντα" και να μην σέβονται τα παραπάνω.
Δεν νοείται να βρω έναν άνθρωπο με την προοπτική να τον αλλάξω, να "διορθώσω" τα ελαττώματα που βλέπω εγώ..
Στον άνθρωπό σου πρέπει να θαυμάζεις τα προτερήματα και να αγαπάς τα ελαττώματά του ή έστω να είσαι σε θέση να τα σέβεσαι. Δεν νοείται να θες να τον κάνεις όμοιό σου.. Μα θα πρέπει να μάχεσαι να διατηρεί τη διαφορετικότητά του.
Δεν νοείται να μην δέχεσαι την παρέα του, αφού με αυτήν μεγάλωσε, έκλαψε, ζήτησε και του ζήτηθηκε βοήθεια στα δύσκολα πριν σε γνωρίσει. Αν δεν μπορείς να συνύπαρξεις μαζί της, δώσε του χώρο και χρόνο να συνύπαρχει μόνος του μαζί της. Σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορείς να του την στερήσεις. Το ίδιο ισχύει και για την οικογένειά του και τα αδέρφια του. Μπορείς να κρατήσεις εσύ την απόσταση που επιθυμείς αλλά όχι να στερήσεις τη σχέση αυτή.
Δεν μπορείς να ζητήσεις από τον άλλον να αλλάξει όνειρα και θέλω, αντιθέτως πρέπει να είσαι εκεί, δίνοντάς του το κίνητρο να τα πλησιάσει, να τα αγγίξει. Να είσαι συνοδοιπόρος στα δύσκολα, στα ευχάριστα και σε όλα.
Αν κατανοήσεις και δώσεις όλα αυτά, δεν χρειάζονται δώρα και βαρυγδουπες δηλώσεις αγάπης. Η αγάπη δεν ειναι δώρα και πολλαπλά "Σ'αγαπώ" αλλά φαίνεται στα παραπάνω. Κι αν τα θεωρείς υπερβολικά,κλείσε τα μάτια και φαντάσου κάποιον να έρχεται και να σου στερεί έστω ένα από όλα τα παραπάνω.
Αν νιώσεις να "πνίγεσαι", τότε αντιλαμβάνεσαι πως αποτελούν αναφαιρετο δικαίωμα του καθενός. Η αλλαγή "προσωπικής κατάστασης" δεν σημαίνει στέρηση δικαιωμάτων.
Αν δεν είσαι σε θέση να τα κατανοήσεις ή δεν είναι σε θέση κάποιος να σου τα προσφέρει, θα πω πως η "μοναξιά" είναι προτιμητέα.
Καλό σας μεσημέρι "Βαλεντινάκια"
