Epicurus, Ethics, The healing of the soul

Η σάρκα βέβαια δεν δέχεται όρια στην ηδονή και ο χρόνος που την προξενεί είναι άπειρος, ο νους, όμως, αφού κατανόησε λογικά το σκοπό και τα όρια της σάρκας και διέλυσε τον φόβο προς την αιωνιότητα, ετοίμασε την τέλεια ζωή και δεν έχει πλέον ανάγκη τον άπειρο χρόνο.Δεν απέφυγε ωστόσο την ηδονή, ούτε, όταν οι περιστάσεις οδηγούν στην έξοδο μας από την ζωή, φεύγει από αυτήν σαν να της έλειπε κάτι για να είναι τέλεια.
Επίκουρος Ηθική, Η θεραπεία της ψυχής

The flesh does not accept limits on pleasure and the time that cause it, is infinite, the mind, though, since logically understood the purpose and limits of flesh and shattered fear to eternity, prepared the perfect life and no longer need the infinity time. However, it didn't avoid  pleasure even when circumstances leading to our exit from life. It leaves from life, like it was missing something to be perfect.
Epicurus, Ethics, The healing of the soul

no country in foreign dreams(Είναι που δεν χωρώ σε ξένα όνειρα)

Αυτό που πρέπει να πετάμε δεν είναι τα όνειρα. Είναι τα κακέκτυπά τους, που μπορεί να μας μπερδέψουν και να τα μουτζουρώσουν. Όλα τα όνειρα είναι πολύ μεγάλα γι'αυτό το κόσμο. Ο σκοπός είναι να βρούμε τη δύναμη να χτίσουμε στέρεο το δικό μας κόσμο, ώστε τίποτα να μην είναι σε θέση να γκρεμίσει τα όμορφά του.

That we must throw away is not our dreams but their caricatures, which can make us confused and smudg them. All dreams are too big for this world. The aim is to find the strength to build our solid world that nothing will be able to demolish its beauty.

Είναι που δεν χωρώ σε ξένα όνειρα(No country in foreign dreams)

Τούτος ο κόσμος δεν τα χωράει τα όνειρα που καίνε. Τα  'χει για εχθρό, τ' αντέχει μόνο για βιτρίνα, μόνο για τραγούδι, για τις δύο ώρες που κρατάει μια ταινία, για τις λίγες σελίδες που στριμώχνονται σ'ένα βιβλίο. Μόνο για εκεί τα αγαπά. Σαν βγουν πιο έξω, τον τρομάζουν. Σαν κάνουν να αναπνεύσουν ανάμεσά του, τα πολεμά. Και κάπως έτσι στήνονται οι βωμοί που πάνω του θυσιάζονται. Πόσοι αντέχουν; Λίγοι... Οι πιο τυχεροί, οι πιο δυνατοί!!!! [...]
Μικροί βωμοί για μεγάλες θυσίες...
Μικρά κουτάκια για μεγάλες καρδιές...

This world do not fit the dreams that burn. It has them for enemy, bears them for display only, for two hours'  movie, for the few pages crammed in a book. Only for there ''he'' loves them. As more they come out, frightened ''him''. If they tried to breathe among, the world would fight. And that's how erected altars on which they were sacrificed. How many stand? Few ... The most fortunate, the most powerful!! [...]
Small altars for great sacrifices ...
Small boxes for big hearts ...

Hordrogianni Christina

Aimilios kai Sofia (Jean Jacques Rousseu)

H καρδιά μου φθειρόταν σιγά σιγά μ'αυτές τις επιπόλαιες διασκεδάσεις, έχανε ανεπαίσθητα την πρώτη ορμή της και γινόταν χλιαρή και αδύναμη. Πλανιόμουν ανήσυχα από τη μία ηδονή στην άλλη, τα γύρευα όλα και έπληττα με όλα. Έβρισκα ευχαρίστηση μόνο εκεί όπου δεν ήμουν και διασκέδαζα μόνο αν ήμουν θολωμένος. Ένιωθα μια αναστάτωση που δεν ήθελα να την παραδεχτώ. Σπαταλούσα το χρόνο για να μην επιστρέψω στον εαυτό μου, φοβόμουν πως δεν θα τον ξανάβρισκα ποτέ. Όλοι οι δεσμοί μου είχαν χαλαρώσει, όλα τα αισθήματά μου είχαν ατονήσει:είχα αντικαταστήσει την πραγματικότητα με μια φλυαρία περί ηθικής και συναισθημάτων. Ήμουν ένας αβρός κοσμικός δίχως τρυφερότητα, ένας στωικός δίχως αρετή, ένας σοφός που έκανε τρέλες. Από τον Αιμίλιό σας κρατούσα μόνο το όνομα και κάποια φρασεολογία.[...]

 My heart was worn slowly by these frivolous amusements lost imperceptibly the first drive and was lukewarm and weak. Hovering restlessly from one pleasure to another, and all I was bored with everything. I found pleasure only where I was not being entertained only if I was foggy. I felt upset that I did not want to admit it. Wasting time not to return to myself, I was afraid that I would not return ever. All my links were loose, all my feelings had faded: I replace reality with a babble of morality and emotions. I was a delicate cosmic without tenderness, a stoic without virtue, a wise made ​​follies. By Emile I keep just the name and some phraseology. [...]

''What...if?''

We've all wondered what would happen ''if '' we were returning back time and change something. Probably like our life was like a book that we could each time to fix it to tear a page we did not like . Everything would be so simple .. and the pain would be just one page that could be ... lost!
But just think ... If there were failure , misery and pain , it will enjoy the greatest success, happiness and pleasure .
Many times in our lives we've talked about '' wrong person '' that appeared in our lives and hurt us . But we wondered if we did something wrong ever? Or if one was basically wrong for each other ? ?
Usually errors resulting from an interior of a coercion or spontaneity , where in both cases the mind operates cleanly .
To understand : Many times we had the perseverance to achieve, through this obsession lose the essence of why we oppress ourselves. Even a man or a woman who becomes our obsession , mind blurs , selfishness predominates and can not judge clearly whether we like really this individual. Even in situations of loneliness , subconsciously seeking a relationship, and unconsciously we can reach a '' wrong '' acquaintance .
It's what we call '' the best will come when you least expect ... '' because then your mind is clear and your heart calm and definitely will appear which will bring inconvenience. Whether it will become a right or wrong depends on you and how you handle it.
Then everything is a matter of right timing ( and luck of course) and proper handling .
So if you have not found what the right way to handle a fact yours '' He and She '' is here to give you a clear answer and help you to clarify the situation , your mind and your heart .
You could contact with us: ekeinoskiekeini@gmail.com
Your problem is our problem too. And will be our pleasure to solve it :D

Ένα εάν και ένα γιατί

Ένα ΕΑΝ κ ένα ΓΙΑΤΙ...

Όλοι έχουμε αναρωτηθεί τι θα γινόταν ''αν'' γυρνούσαμε το χρόνο πίσω και αλλάζαμε κάτι. Πιθανότατα να θέλαμε η ζωή μας να ήταν σαν ένα βιβλίο που θα μπορούσαμε κάθε στιγμή να το διορθώσουμε και να σκίσουμε μία σελίδα που δεν μας άρεσε. Όλα θα ήταν τόσο απλά ..και ο πόνος θα ήταν απλώς μία σελίδα που θα μπορούσε να ...χαθεί!

Σκεφτείτε όμως...Εάν δεν υπήρχαν η αποτυχία,η δυστυχία και ο πόνος , δεν θα απολαμβάναμε στο μέγιστο την επιτυχία, την ευτυχία κι την ηδονή.

Πολλές φορές στη ζωή μας έχουμε μιλήσει για ''Λάθος άτομα'' που εμφανίστηκαν στη ζωή μας και μας πλήγωσαν. Έχουμε όμως αναρωτηθεί αν κάναμε εμείς κάτι λάθος ποτέ; Ή εάν ουσιαστικά ο ένας ήταν λάθος για τον άλλον;; 

Συνήθως τα λάθη προκύπτουν από έναν εσωτερικό εξαναγκασμό ή από έναν πηγαίο αυθορμητισμό, όπου και στις δύο περιπτώσεις το μυαλό δεν λειτουργεί καθαρά.

Για να γίνει κατανοητό: Πολλές φορές είχαμε την εμμονή να επιτύχουμε και μέσα από αυτήν την εμμονή χάναμε την ουσία γιατί καταπιέζαμε τον εαυτό μας. Ακόμη και ένας άντρας ή μια γυναίκα που μας γίνεται εμμονή, το μυαλό θολώνει, ο εγωισμός υπερτερεί και δεν μπορούμε να κρίνουμε καθαρά εάν γουστάρουμε πραγματικά το άτομο αυτό. Ακόμη και σε καταστάσεις μοναξιάς, υποσυνείδητα, επιδιώκουμε μια σχέση, και ασυνείδητα μπορούμε να καταλήξουμε σε μία ''λάθος γνωριμία''.

Είναι αυτό που λέμε ''τα καλύτερα θα έρθουν εκεί που δεν το περιμένεις...'' γιατί τότε  το μυαλό σου είναι καθαρό και η καρδιά σου ήρεμη και σίγουρα θα εμφανιστεί κάτι που θα φέρει την αναστάτωση. Το αν θα εξελιχθεί σε σωστό ή λάθος εξαρτάται από εσένα και τον τρόπο που θα το χειριστείς.

Το καθετί είναι θέμα σωστού timing, τύχης και σωστού χειρισμού....κι αν ο τροχός ..της τύχης δεν βλέπεις να γυρνά...γύρισέ τον εσύ...ΜΠΟΡΕΙΣ!