Οι έρωτες με προσωπικότητα παγωνουν

Τι πιστεύεις δηλαδή ; Πώς οι έρωτες με προσωπικότητα έχουν διάρκεια κι αντοχή στο χρόνο ; Μα εκεί τα ζεις όλα στα άκρα... Θυμό, χαρά, πόνο,συγκίνηση... Κι όταν κάτι σε χαλάει το βροντοφωνάζεις... Δεν το καταπίνεις...και τότε δεν σκέφτεσαι τι λες κ πως το λες... Ακόμα κ τι πραττεις.. Και επέρχεται η ρήξη... Μιλάμε για μια σχέση που την ζουν δυο άνθρωποι στο κόκκινο... Δυο άνθρωποι με προσωπικότητα και εγωισμό που προστατεύουν κατά καιρούς... Πιστεύεις πως θα ανεχτεί ένας από τους δύο να τον θίγει; Να τον προσβάλει ακριτα και συνεχόμενα ; Νομίζεις θα σκεφτεί ότι όλο αυτό είναι απλή αντίδραση της μεγάλης αγάπης και θα τα ξεχάσει ολα; Όχι φιλε μου.... Όταν θιχτει έντονα ένας εγωισμός... Το γυαλι ραγίζει.... Και ξανακολλάει μόνο όταν καταλάβουν τι μετραει πραγματικά... Ένα ειλικρινές συναίσθημα ή ένας εγωισμός; Και όπως μπορείς να μαντεψεις...τελικα αυτό το γυαλί κολλάει σπάνια! 

Κι όπως μου φέρθηκες...θα φερθώ στον επόμενο

Big truth....Σου φέρεται ο προηγούμενος άσχημα....φέρεσαι αναλόγως στον επόμενο...
Δεν ξέρω πως γίνεται...υποσυνείδητα θέλω να ελπίζω και όχι ηθελημένα...λες και πρέπει να εκδικηθούμε τον επόμενο για το πως νιώθουμε....Μα η εκδίκηση είναι να βρεις την ευτυχία..όχι να πάρεις το αίμα σου πίσω από κάποιον άλλον! Αυτό πρέπει να καταλάβεις!
Όπως συνηθίζω να λέω...ΜΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ ΚΑΘΕ ΕΠΟΜΕΝΟ...ΣΑΝ  ΚΑΘΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ....δεν είναι όλες οι γυναίκες πουτάνες...όλοι οι άντρες μαλάκες και όλοι οι άνθρωποι ψεύτες....σε κάθε κλειδαριά ταιριάζει  ένα κλειδί...όχι πολλά.. μόνο ένα μπορεί να την ξεκλειδώσει...Πετώντας όμως στην άκρη όλα τα κλειδιά με μια πρώτη φευγαλέα δοκιμή, πώς θα ξέρεις ποιο είναι αυτό που θα σε ξεκλειδώσει πραγματικά;
Το πιο πιθανό είναι να καταλήξεις σε ένα κλειδί που ΣΧΕΔΟΝ ταιριάζει...ΣΧΕΔΟΝ την ανοίγει....
ξέρεις με πόσα ΣΧΕΔΟΝ ζούμε σε αυτή την ζωή; Τα περισσότερα ένα ΣΧΕΔΟΝ είναι....ένας Συμβιβασμός....που δεν μας ανάγκασε κανείς να οδηγηθούμε....εμείς κάναμε τα πάντα για να καταλήξουμε εκεί....
Γι' αυτό πριν καταλήξεις ξανά στο ΣΧΕΔΟΝ....δοκίμασε να αντιμετωπίζεις καθετί καινούργιο, σαν να το εξερευνείς για πρώτη φορά...σαν tabula rasa....έναν άγραφο πίνακα...που περιμένει να αποκτήσει τα πρώτα του σημάδια από κιμωλία σιγά σιγά....
Ήρθε η ώρα να βρεις κι εσύ το σωστό κλειδί......

Κι όταν φύγει κι ο τελευταίος θεατής μπορείς να είσαι ο εαυτός σου

Θέατρο:  Είναι ο κλάδος της τέχνης που αναφέρεται στην απόδοση ιστοριών μπροστά σε κοινό. Πρόκειται για την παραγωγή ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΩΝ, πραγματικών ή φανταστικών συμβάντων με σκοπό την ΤΕΡΨΗ  των θεατών.. Οι πρώτες μορφές του θεάτρου σε όλη τη διάρκεια της ελληνικής αρχαιότητας ήταν η τραγωδία, η κωμωδία και το σατυρικό ΔΡΑΜΑ.
Πιστεύεις ότι κάθε μέρα δεν βλέπεις αντίστοιχες θεατρικές παραστάσεις; Πιστεύεις πω τις βλέπεις να παίζονται μόνο πάνω στη σκηνή; Εγώ σου λέω πως μπορεί να διαδραματίζονται κάθε μέρα μπροστά σου....μπορεί και εσύ να είσαι ένας μικρός πρωταγωνιστής και θεατής ταυτόχρονα.
Πόσες φορές απάντησες "καλά" στην ερώτηση " πώς είσαι" και πρόσφερες ένα απλό μειδίαμα; Πόσες φορές πούλησες τη γαμάτη φαινομενικά ζωή σου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ στην πραγματικότητα τα παρασκήνια ήταν τελείως διαφορετικά;
 Κι όταν φύγει και ο τελευταίος θεατής μένεις εσύ και ο εαυτός σου....ο πραγματικός πόνος, η πραγματική χαρά...οι πραγματικές σκέψεις και τα συναισθήματά σου να σε ξετυλίγουν.....δεν έχεις να δώσεις άλλη παράσταση..παρά μόνο να διαδραματίσεις τον πραγματικό σου ρόλο... και τότε επέρχεται η κάθαρσις....όπως στο αρχαίο θέατρο η κάθαρσις του θεατή..τώρα  όμως εσύ είσαι θεατής της ζωής σου....της πραγματικής ζωής σου...
Τι λες; Αφήνουμε για μια στιγμή τη σκηνή και τις μάσκες....να είμαστε για λίγο εμείς.....όπως νιώθουμε....με κάθε έκφραση του προσώπου μας ζωντανή...χαράς ή λύπης...Μην φοβάσαι ...δεν θα σε δει κανείς....είσαι εσύ και ο καθρέφτης....αυτός δεν θα σου πει τίποτα...απλά θα κοιτάει... 

Όσο πιο ιδιαίτερος είσαι, τόσο πιο μόνος μένεις...

Κάποιος κάποτε με ρώτησε "Γίνεται να είμαι αόρατος; Να μην ασχολούνται μαζί μου;"
και τότε αποκρίθηκα " Ναι....αν επιλέξεις να γίνεις ένας άνθρωπος χωρίς μυαλό,προσωπικότητα, πείσμα, φιλοδοξίες και όνειρα....τότε ναι, είναι εφικτό, διαφορετικά  θα σε ακολουθεί η κατάρα των ιδιαίτερων ανθρώπων, πάντα θα φαίνεσαι...και πάντα θα ασχολούνται μαζί σου...όχι από θαυμασμό, μα στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι είσαι κατώτερος από εκείνους".
Οι άνθρωποι λειτουργούν σαν το ζωικό βασίλειο...αν κάποιος έχει τις πνευματικές και σωματικές αρετές να ηγηθεί της αγέλης του...τότε μάχονται μεταξύ τους και αποδέχονται το νικητή...
Στους ανθρώπους όμως το τελευταίο δεν συμβαίνει...όσες μάχες και να χάσουν, τον ηγέτη δεν θα τον αποδεχτούν ποτέ, θα παλεύουν για την εξόντωσή του...θα ζήσουν για να την δουν...
Κι εσύ ο ηγέτης ...θα προσπαθείς να διαχειριστείς αυτό τον πόλεμο....να σε αποδεχτούν ή απλά να πάψουν να ασχολούνται μαζί σου......
Δεν γίνεται να πάψεις να είσαι ιδιαίτερος..όσο πιο ιδιαίτερος, ξεχωριστός και δυνατός βγαίνεις από αυτόν τον πόλεμο...τόσο περισσότερους εχθρούς αποκτάς...
Τι προτιμάς; Λιγότερους εχθρούς και να χάνεσαι στη μαζικότητα του πλήθους ή να ξεχωρίζεις ανάμεσά τους και με την μικρότητά τους να σου επιβεβαιώνουν ότι κάτι κάνεις καλύτερα από αυτούς για να ασχολούνται μαζί σου;
Αυτοί που θα σε ξεχωρίσουν είναι και αυτοί που θα αναγνωρίσουν την πραγματική σου αξία..που θα πορευθούν μαζί σου...μπορεί να είναι ελάχιστοι...μα έχουν να σου προσφέρουν πολλά....αρκεί να πιστέψεις σε αυτό....μην τους απορρίψεις όλους....
Άσε τον κόσμο στη μικρότητά του και καλλιέργησε το μεγαλείο σου...το χρωστάς στον εαυτό σου και σε αυτούς που πιστεύουν σε σένα...
Μικροί άνθρωποι...μεγάλη κακία........

Δεν χρειάζεται να χάσεις κάτι για να μάθεις...

Αν φτάσεις στο σημείο να χάσεις, για να μάθεις.......το πιο πιθανό είναι να σου ευχηθώ περαστικά σου...γιατί το τίμημα είναι πολύ ακριβό...και όταν χάνεις κάτι μπορεί να μην το αποκτήσεις ποτέ ξανά...Ξέρεις πολύ καλά ότι μιλάω για ανθρώπους...
Λένε πως όταν φεύγει κάποιος και κάνει αισθητή την απουσία του και τότε εκτιμάς την παρουσία που σου πρόσφερε.
Ναι..οκ! Ισχύει....απλά μπορεί και να έχεις ήδη εκτιμήσει την αξία του...αλλά να μην το δείχνεις...ή να το δείχνεις με λάθος τρόπο, γιατί νομίζεις ότι γίνεται αποδεκτός....και να θεωρείς πως όλα πηγαίνουν καλά. Ακόμα και τα ελαττώματα σου, τα λάθη σου...συνεχίζεις να τα κάνεις...γιατί δεν τα θεωρείς τόσο σημαντικά...θεωρείς ότι δείχνεις την εκτίμηση....δεν εκδηλώνεις αχαριστία...σέβεσαι..δίνεσαι αγαπάς...μα χάνεις και δεν το καταλαβαίνεις.....χάνεις με τον τρόπο που τα δείχνεις όλα αυτά.........και τότε χάνεις και τον άνθρωπο, του οποίου την αξία ισχυρίζεσαι ότι εκτιμούσες με τον αλλόκοτο τρόπο σου...
Και τώρα του εξηγείς και του ζητάς να επιστρέψει...Ωραία...Αν ήσουν στη θέση του θα σε πίστευες; Αν ήσουν από τη μεριά του σίγουρα όχι...τώρα που το βλέπεις με τα δικά σου μάτια λες σίγουρα ναι.....γιατί εσύ το ξέρεις κι η καρδιά σου ότι έδινες και δινόσουν..μα δεν χαλιναγωγούσες τα πάθη σου....γιατί νόμιζες πως όλα ήταν καλά και δεν θα φτάσουν στα άκρα.........
Και τότε θες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω.....να τα χαλιναγωγούσες από πριν...να έκανες πιο αισθητό το γεγονός ότι εκτιμούσες και να μην μπορούσε να το αμφισβητήσει κανείς...
Ο χρόνος όμως δεν γυρνά....μπορεί να υπάρξουν απώλειες...και ξέρεις καμιά φορά κάποιες απώλειες δεν αντικαθίστανται...κι ας λένε πως ουδείς αναντικατάστατος...δεν το πιστεύω.....
Αν η απώλεια αφορά κάποιον που για σένα είναι αναντικατάστατος.....πάλεψε να το ανακτήσεις.....ένας φόβος και ένας εγωισμός δεν μπορεί να διαλύσει κάτι αληθινό....κι αν το διαλύσει...σημαίνει πως δεν ήταν τόσο αληθινό. Μην θυσιάζετε στο βωμό ενός φόβου κι ενός εγωισμού αληθινές αγάπες.....κοίτα πόσοι ρηχοί και επιφανειακοί έρωτες υπάρχουν εκεί έξω...περιμένουν να δουν τη δική σας αλήθεια και φλόγα..για να πιστέψουν..και να αποδεσμευτούν από την εθελοτύφλωσή τους....
Προσπάθησε όμως να μην χρειαστεί να γυρίσεις τον χρόνο πίσω............χαλιναγώγησε τον εαυτό σου και τα όριά σου....μην φτάσεις να χάσεις για να μάθεις..........η συνταγή; ΥΠΟΜΟΝΗ.....δεν ξέρω που δίνονται οδηγίες χρήσης....αλλά σίγουρα αυτό είναι το μυστικό....έτσι μου έμαθαν τουλάχιστον.