Το ξέρεις καλά...αυτό που νιώσαμε ήταν σπάνιο...το ένιωθες και το ένιωθα...μέσα σε λίγους μήνες συναισθήματα πρωτόγνωρα και ξαφνικά....αυτά που δεν πιστεύαμε πως υπήρχαν ξετυλίχτηκαν μπροστά στα μάτια μας και πιστέψαμε στην ύπαρξή τους...Σίγουρα θα δοκιμαστούμε πολλές φορές και ίσως χειρότερα από τους άλλους....θα φτάσουμε στο σημείο να μην θέλουμε άλλο...να πούμε φτάνει...μα πάντα ένας από τους δύο θα προσπαθεί να αποδείξει στον άλλον το αντίθετο...."δεν γίνεται κάτι σπάνιο να γίνει κάτι συνηθισμένο" ....ξέρουμε και οι δύο πως αν το επιτρέψουμε και περάσουμε σε άλλα χέρια...θα μας λείψει...δεν θα το νιώσουμε ξανά...σίγουρα, ίσως, λάβουμε μια πρόσκαιρη χαρά, μια ανακούφιση που θα μας λέει...μάλλον δεν ήταν γραφτό..μα πίστεψέ με αυτό το " ξεχωριστό" δεν το πουλάνε έξω κάθε μέρα....αν κάναμε τόσα χρόνια να το βρούμε..πιστεύεις θα πως θα 'μαστε τόσο τυχεροί να ξαναβρούμε τέτοια χημεία; Η ζωή μας έδειξε ένα κοινό δρόμο..δείξ'της εμπιστοσύνη....μην αναλώνεσαι σ' αυτά που συνέβαλαν για λίγο να κρυφτεί αυτή η μοναδικότητα τής κοινής μας ύπαρξης...αλλά σκέψου αυτά που μας φώναζαν πόσο υπέροχα ήταν..πόσο υπέροχα μπορούν να γίνουν..είναι υπέροχο να σε γαληνεύουν δυο χέρια και μια φωνή ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές..να νιώθεις διαρκώς μια παρουσία στο πλάι σου, ακόμα κι αν δεν είναι άμεσα ορατή....οι δυσκολίες πάντα θα είναι πολλές κι αμέτρητες...καθημερινά....θα σε κάνουν να χάνεις την ουσία.. να εγκαταλείπεις την επιθυμία να προσπαθήσεις...να νιώθεις ψυχολογική κούραση....μα ξέρεις κάτι; ξύπνα ένα πρωί και πες.......ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΩ...το χρωστάω σε μένα...σε εμάς.....για μια μέρα δεν θα το απορρίψω και θα πιστέψω ξανά σε αυτό...δεν θα επιτρέψω να γίνει ίδιο σαν όλα τα άλλα......
Κι αν έρθει τώρα κάποιος και μου πει πως όλα φαντάζουν ξεχωριστά τον πρώτο καιρό...θα του απαντήσω...''Φίλε, δεν έχεις δίκιο...αυτό που έζησα, δεν το έχεις ζήσει ακόμα''....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου