EkeinoskiEkeini_Thoughts Μικροϊστορίες ΕΚΕΙΝΟΣ #2

 Εκείνος #2

22:00 μμ.

Μόλις επέστρεψε στο σπίτι από τη δουλειά. Ένιωθε κουρέλι. Τελευταία «χτυπούσε» 14ωρα και ούτε λόγος να πληρωθεί τις υπερωρίες. Φοβόταν πως αν μιλούσε θα έχανε τη δουλειά του και τώρα την είχε ανάγκη. Θα έκανε ένα ντουζακι και θα έπεφτε ξερός. Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο. Η Άννα! Ωχ! Της είχε υποσχεθεί έξοδο και δεν γινόταν να της το αναβάλει για 2^η φορά. Θα του γκρίνιαζε και θα είχε δίκιο. Το σηκώνει.

 «Έλα αγάπη μου! Κατά τι ώρα θα περάσεις να με πάρεις;» τον ρώτησε γεμάτη νάζι και τσαχπινιά. Ήταν, βλέπεις, πολύ γλυκιά και τρυφερή μαζί του κάθε φορά που είχαν σχέδια καλοπέρασης.

«Πού σκέφτεσαι να πάμε απόψε;» τη ρώτησε με όχι τόσο καλή διάθεση.

«Έλεγα να πάμε σε ένα καινούργιο μπαράκι που άνοιξε στην πλατεία. Λένε πως είναι πολύ in, κάνει τέλεια κοκτέιλς και παίζει τα μεγαλύτερα hits της χρονιάς. Τι λες;».

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα δεν είχε πολλή όρεξη για δυνατή μουσική και πολυκοσμία. Ήθελε κάτι χαλαρό και ήσυχο. Ένιωθε κουρασμένος βλέπεις. Άσε που είχε πάρει την κάτω βόλτα με το φαγητό και το ποτό και δεν ένιωθε άνετα με τον εαυτό του, ιδίως όταν κυκλοφορούσε την καλοφροντισμένη Άννα με τα μακιγιάζ της και τα κοντά της τα φορέματα. Τους κοιτούσαν τόσο περίεργα, κυρίως Εκείνον, με βλέμμα ειρωνείας που «φώναζε» «Καλά τι του βρήκε και είναι μαζί του;» «Μάλλον λεφτά θα έχει και θα τον υπομένει». Την Άννα την κοιτούσαν με βλέμμα σαγηνευτικό, προκλητικό πολλές φορές, σαν να την έγδυναν με τα μάτια τους, σαν να ήταν τόσο εύκολο να του την κλέψουν από τα χέρια. Κοντοστάθηκε για λίγο μπροστά στον καθρέφτη, κοιτάζοντας το ομοίωμά του. Τελευταία είχε συνηθίσει να βλέπει τον εαυτό του τόσο….παραμελημένο, μα δεν μπορούσε να το χωνέψει. Δεν του άρεζε.

 «Είσαι εκεί;» ήταν η φωνή της Άννας που τον επανέφερε στην πραγματικότητα. «Ναι, συγνώμη. Χάθηκα για μια στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι θα προτιμούσα να αράζαμε σπίτι σου με ποπ κορν, μπύρα και ταινία, αν δεν είχες πρόβλημα. Έχει λίγη ώρα που σχόλασα και…». Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη φράση του και ακούει μία εκνευρισμένη φωνή στην άλλη γραμμή

 « Πάλι σπίτι; Τελευταία δεν έχεις ποτέ όρεξη. Θέλω να βγω. Βαρέθηκα όλη μέρα στο σπίτι».

«Εντάξει, έχεις δίκιο. Ετοιμάσου. Σε μια ώρα θα είμαι εκεί», της είπε και έκλεισε το τηλέφωνο.

Τελευταία είχε συνηθίσει να κάνει πράγματα παρά τη θέλησή του. Δεν ήθελε να της χαλάσει χατίρι. Βλέπεις, είχε αυτό το ελάττωμα να μην μπορεί να πει ΟΧΙ. Όχι μόνο στην Άννα. Σε όλους. Στη δουλειά, στην οικογένεια, στη σχέση, παντού και μάλλον αυτό δεν ήταν υπέρ της ψυχικής του υγείας.

Ekeinos&Ekeini_Thoughts: Μικροϊστορίες - ΕΚΕΙΝΟΣ & ΕΚΕΙΝΗ

Άκουσέ το στο Spotify

Εκείνος #1

Ετών 29, λίγους μήνες πριν κλείσει τα 30 και ένιωθε τη ζωή του στάσιμη, σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα από τότε που πήρε το πτυχίο του και γνώρισε την Άννα. Η Άννα, συμφοιτήτριά του από τη σχολή, πρωτοετής, ετών 23 τότε, όταν πρωτογνωρίστηκαν. Πέρασε τρία χρόνια στη σχολή πληροφορικής μέχρι να καταλάβει ότι δεν της ταιριάζει και να δοκιμάσει τις δυνατότητές της στην ίδια σχολή με Εκείνον, αυτή των «Αρχιτεκτόνων Μηχανικών». Ήταν 5 χρόνια μαζί. Δεν είχαν κάνει το επόμενο βήμα. Δεν εννοώ αυτό της παντρειάς, αλλά της συγκατοίκησης. ‘Αλλωστε η συγκατοίκηση τα αλλάζει όλα….όχι ο γάμος. Δεν είναι ότι δεν αγαπιόντουσαν ή ότι δεν ήθελαν, αλλά βλέπεις οι καιροί είναι δύσκολοι. Η Άννα δεν ήθελε να εργαστεί μέχρι να τελειώσει τις σπουδές της που της φαίνονταν βουνό και Εκείνος τα έβγαζε δύσκολα πέρα, περνούσε δύσκολα. Άσε που είχε αναγκαστεί να εργάζεται ως αποθηκάριος μέχρι να βρει κάτι στο αντικείμενό του. Το πόστο του είχε βάρδιες που δεν του επέτρεπαν να έχει μία φυσιολογική ζωή, πόσο μάλλον σχέση και οι αποδοχές ήταν πενιχρές. Έτσι είναι τα πράγματα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Είναι λες και ο εργασιακός βίος αντιπαλεύεται τον ερωτικό.

Εκείνη #1

Ετών 24. Τελείωσε τις σπουδές της στην ψυχολογία. Της άρεζε, λέει, να φτάνει στα ενδόμυχα και να μπορεί να τα καταλαβαίνει. Ίσως επειδή δεν μπόρεσε να καταλάβει τους ανθρώπους και τις σχέσεις μέχρι τώρα. Κυρίως τις δικές της σχέσεις. Θεωρούσε πως έχει τον «μαλακομαγνήτη» και δήλωνε φανατικά πως θα μείνει ελεύθερη, ασχέτως που δεν το πίστευε ούτε η ίδια. Είχε βαρεθεί τα ψέματα και την κοροϊδία των αντρών. Έπαιρναν αυτό που ήθελαν και μετά εξαφανίζονταν. Αυτό πίστευε και δεν μπορούσες να την μεταπείσεις. Ήταν, βλέπεις, λίγο ισχυρογνώμων και ξεροκέφαλη. Όσο το ότι θα μείνει ελεύθερη, φυσικά και δεν το τηρούσε. Τον ίδιο μήνα έβρισκε τον επόμενο να την φλερτάρει, κάνοντάς της στενό μαρκάρισμα, μέχρι να της αλλάξει γνώμη. Φοβόταν την μοναξιά και πίστευε πως μόνο όντας σε σχέση θα νιώσει ολοκληρωμένη, καθώς  πάντα είχε το αίσθημα του ανικανοποίητου. Πάντα κάτι της έλειπε και μόλις το αποκτούσε, μετά από λίγο το βαριόταν και επιζητούσε κάτι άλλο. Κάτι που θα την έκανε και πάλι ευτυχισμένη.

Instagram: https://www.instagram.com/ekeinoskiekeini_thoughts/

EMail: ekeinoskiekeini@gmail.com

Fb: https://www.facebook.com/MairaKaiVani