Κάθε νέα σχεση δεν είναι ίδια με την προηγούμενη

Καμία σχέση..όπως και καμία γνωριμία δεν είναι ίδια με την προηγούμενη...δεν σημαίνει πως επειδή πληγώθηκες πολύ από την προηγούμενη,θα πληγωθείς και στην επόμενη.
Μην υψώνεις τείχη και κρατάς άμυνες στο νέο...μην δείχνεις κάτι που δεν είσαι και μην πουλάς ντεμέκ αδιαφορία...για να προστατέψεις τον εαυτό σου...
Γιατί;  Μα σκέψου το εξής!Φαντάσου αυτό το νέο να είναι εν τέλει αυτό που λέμε το άλτερ ίγκο σου ή ελληνιστί το άλλο σου μισό. Αν εσύ του το παίξεις "φυσάει αδιαφορία ή αναισθησία"..δεν σου εγγυώμαι ότι θα έχεις πολλές πιθανότητες να μείνει δίπλα σου, γιατί οι ευκαιρίες παρέχονται προς εκμετάλλευση.. και αν τις πετάξεις απερίσκεπτα δεν γυρνάνε ξανά...τουλάχιστον με την ίδια "μορφή".
Γι'αυτό μην φοβάσαι να δώσεις...και να το ζήσεις...κι αν στην τελική δεις την "ιστορία να επαναλαμβάνεται" , μην πεις "πάλι δίκιο είχα", αλλά σκέψου πως "εγώ τουλάχιστον στα ωραία του το έζησα...", όσο εσύ ακόμα έχτιζες μπροστά σου τα τείχη και φοβόσουν να γευτείς ανέμελες στιγμές...

Αυτό που λέμε μαλακομαγνήτη ...απλά πες το ΛΑΘΟΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ!

Δεν ήταν λίγες οι φορές που άκουγα γυναίκες να μιλούν για τον γνωστό μαλακομαγνήτη...και να πολλαπλασιάζεται δραματικά η χρήση της λέξης στα λεξικά του γυναικείου πληθυσμού...κι αναρωτιόμουν....αυξήθηκαν οι μαλάκες;....δεν μπορεί.... και στατιστικά δεν γίνεται κάθε γυναίκα να πέφτει πάντα μόνο σε αντίστοιχους...
Έτσι μετά το βαθύ προβληματισμό μου σκέφτηκα πως κάτι απλά γίνεται λάθος...και αυτό το λάθος μάλλον είναι τα λάθος γυναικεία κριτήρια...που απλά επιλέγουν να κάνουν τα στραβά μάτια..ενώ εξ αρχής έχουν τα δείγματα ότι "κάτι δεν πάει καλά και ΔΕΝ ταιριάζουν". Δεν ξέρω γιατί, αλλά συνήθως επιλέγουν να το φτάσουν στα άκρα και να αποδείξουν το αντίθετο της αρχικής τους εντύπωσης....
Κορίτσια; Δεν είναι διαγωνισμός "Αλλαξέ ΤΟΝ"...επιλογή ζωής και κοινής πορείας είναι...κι αν από την αρχή κάτι δεν σου άρεσε...μην ελπίζεις να του το αλλάξεις ή ότι θα το αλλάξει για πάρτυ σου....
Κι αυτό δεν τον καθιστά μαλάκα....τον καθιστά ίδιο με όπως τον γνώρισες....κ τον ΕΠΕΛΕΞΕΣ...οπότε πριν παραπονεθείς γι'αυτόν και τον ορίσεις ως ΛΑΘΟΣ...σκέψου πως μάλλον εσύ ήσουν η ΛΑΘΟΣ .....γιατί ξεκίνησες με λάθος σκέψη.Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν...(παρά)μένουν ίδιοι.
Αν εσύ βλέπεις περιθώρια αλλαγής..τότε ξκιουζεμουά...αλλά πρόβλημά σου..γιατί πολύ απλά σημαίνει ότι δεν ήσουν ποτέ ικανοποιημένη με την επιλογή σου και απλά προσπαθούσες πάντα να την φέρεις στα μέτρα σου, αλλά συνειδητοποίησες ότι δεν σου βγήκε. Έτσι αργά ή γρήγορα θα την πετάξεις σιχτιρίζοντας στον κάδο...απορριμμάτων...

Άσε λοιπόν τους μαλακομαγνήτες και επέλεξε κάτι πιο κοντά στα μέτρα και τις προτιμήσεις σου...ΕΚΤΟΣ...κι αν σου ξινίζουν όλα..

Το "Τέλειο" μπορεί και να μην το αντέξεις...γιατί έχεις ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ το ατελές

Τέλειο: Υποκειμενικό για τον καθένα που συγκλίνει σε ορισμένα χαρακτηριστικά, αλλά μας προσφέρει τα ίδια θετικά συναισθήματα έκπληξης και χαράς
Ατελές: πάλι υποκειμενικό, που δεν μας αντιπροσωπεύει πλήρως, αλλά το συνηθίζουμε και το κάνουμε μέρος της ζωής μας. Άλλωστε λένε ουδείς ατελής..απλά εγώ συμπληρώνω πως εν εστί το (σχεδόν) τέλειο ημών (του καθενός).
Αφού ορίσαμε τους δύο βασικούς όρους ας μπούμε στο ζουμί...
Η ζωή μας είναι ένας καθρέφτης...που αντανακλά τον εαυτό μας (εν όρω ψυχολογίας:εαυτός καθρέφτης)... μέσα από τα μάτια και τις απόψεις των άλλων και φυσικά από τις συμπεριφορές που λαμβάνουμε...αυτές που σιγά σιγά τις ενστερνιζόμαστε..και τις θεωρούμε Σωστές(;) απέναντί μας.....
Έτσι λοιπόν μεγαλώνουμε με ποικίλες κοινωνικές αναπαραστάσεις που συμβάλουν για να νοηματοδοτήσουμε συμπεριφορές και ανθρώπους κατ'επέκταση...το "σωστό" και το "λάθος"...
Λάθος ή καλύτερα...ΛΑΘΗ....ναι, έχουμε εξοικειωθεί με την παρουσία τους,καθώς τις περισσότερες φορές αυτά επιλέγουμε και μετά χτυπάμε το κεφάλι μας ή α ναρωτιόμαστε μήπως εμείς είμαστε οι "στραβοί" και οι άλλοι οι "ορθοί" και πρέπει να συμβιβαστούμε, να αλλάξουμε τα πλάνα μας και να πάμε με τα νερά τους...
Με τα νερά μας;κανείς; ούτε λόγος ε;
Φυσικά και αυτό είναι πιο εύκολο...το να προσαρμοστούμε σαν χαμελαίοντες, από το να βρούμε ένα ποσοστό ανθρώπων που κουμπώνουμε, χωρίς καμία ανάγκη για ιδιαίτερες προσαρμογές και υποχωρήσεις....κάτι σχεδόν τέλειο στα μέτρα μας....
Μα τι λέω;
Αν βρεθεί κοντά μας κάτι σχεδόν τέλειο θα το επιστρέψουμε πίσω στο "ταμείο"....γιατί; μα γιατί είναι εξαιρετικής ποιότητας και δεν έχουμε οδηγίες χρήσης....πώς χειρίζονται το τέλειο;
Αρνούμαστε να αποδεχτούμε την ύπαρξή του..να δοκιμάσουμε πως είναι να συνυπάρχεις με κάτι αντίστοιχο...φοβόμαστε να το αγγίξουμε..μήπως χαλάσει στα χέρια μας ή "μας χαλάσει" τις συνήθειες και ξεβολευτούμε...και προτιμάμε να γυρίσουμε στο συνηθισμένο που μας σερβίρεται στο δίσκο 365 μέρες το χρόνο...και μας προσφέρει ηρεμία...
Ναι...σου προσφέρει ηρεμία εν αντιθέσει με το σχέδον (για σένα) τέλειο που έρχεται να γκρεμίσει όσα έμαθες μέχρι τώρα...όσα σε δίδαξαν περί δούναι και λαβείν..που εδώ δεν έχουν σημασία..είναι κάτι ατέρμονο και άνευ αναμονής προς αντάλλαγμα...
Δεν το έχεις εξερευνήσει ακόμα...κι αν το έχεις προσπαθήσει πιστεύω διέκοψες κάπου στα μισά τη διαδρομή....
Αν την ολοκλήρωσες...τότε το μόνο που έχω να πω...είναι πως "Σε ζηλεύω" για το ανοιχτό σου μυαλό...
Επόμενος στόχος:εξερεύνηση του τέλειου....
Τι λες;

Γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου...για να συναντηθούμε

Εγώ εδώ..εσύ εκεί...όχι δεν το χάσαμε κάπου..η ζωή αποφάσισε απλά να μας "χάσει"....ξέρεις τι λένε για την αλήθεια της ψυχής και τον Πλάτωνα ε;...λένε ότι κάνει ένα ταξίδι...αποκτά γνώση ..και όταν μπει στο σώμα οδηγείτε σε λήθη....τα ξαναθυμάται κάθε φορά που περνά από εκεί ή αποκτά νέες γνώσεις...έτσι κι εμείς..μάλλον κάναμε σε μια άλλη ζωή μαζί ένα κοινό ταξίδι...κι όταν (ξανά;)βρεθήκαμε όλα ήταν γνώριμα...σαν να γνωριζόμαστε χρόνια..και κάθε φορά που γνωρίζαμε ο ένας τον άλλον μας φαίνονταν όλο και πιο οικεία..όλο και πιο ενδιαφέροντα.....
Είναι σαν να ζούμε ένα επανηλημένο deja vu σε μια καλοστημένη ταινία εποχής

Λες τελικά αυτό με την ταξιδιάρα ψυχή μας να αληθεύει;...
Δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά...αλλά μπορώ να πω ότι ΜΕ αρέσει....και πολύ....
Επόμενος προορισμός;

Κι όταν ο "νέος" δεν σου κάνει θυμάσαι το "καλό παιδί"...

Σήμερα με έστειλαν να υποστηρίξω για μια (!) Φορά και μόνο..(υπόσχομαι)..ταντρικό φύλο..
Ας μην βγάζουμε κι εμείς οι γυναίκες την ουρά μας απ' έξω...πιστεύω μια φορά στη ζωή μας το έχουμε κάνει οι περισσότερες...και κυριώς στη φάση που "δεν ξέραμε τι θέλαμε"..θα μου πεις...μα πότε ξέραμε...ή ότι κάποιοι άλλοι μας έκαναν να μην ξέρουμε...το καταλαβαίνω και το ασπάζομαι...αλλά βρε κουκλίτσες μου...άμα ο άλλος έλεγες πως ήταν " καλό παιδί" κι εσύ θες ένα "παράξενο παιδί που μεγάλωσε μέσα στην αλητεία" σαν τον Σταν..φύγε και άστον ήσυχο...πάνε στο κακό που θα σε ξεπληρώνει με ανασφάλειες και όταν σας τελειώσει κ το καλό κρεβάτι....θα λησμονείς τον άλλον..τον καλό...και τις στιγμές που ένιωθες ασφάλεια και σιγουριά.....
Μην ξεχνάς κάτι όμως...τα καλά παιδιά συνήθως είναι κι έξυπνα.....κι έχουν κι έναν εγωισμό που εσύ τους τον έθιξες...τι πιστεύεις; θα ξαναγυρίσουν; Κι αν ξαναγυρίσουν θα είναι πλέον τόσο καλά..μαζί σου;
Σκέψου το πριν φύγεις τι ζητάς από τη ζωή σου....ανασφάλειες κι έναν τυπά να πουλάς μούρη που τον κυκλοφορείς ή ασφάλεια και μικρές, αλλά ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ,ωραίες στιγμές που κάθε μέρα θα  λιώνεις με ένα "μικρή μου σε σκέφτομαι";

ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ...

Θ..έρως δίχως αύριο

Λένε πως το καλοκαίρι γεννιούνται οι πιο μεγάλοι έρωτες, μα και οι πιο παροδικοί, γιατί είναι οι πιο αυθόρμητοι.
Δεν ξέρω τι από τα δύο είσαι ή αν είσαι και τα δύο μαζί, ξέρω όμως σίγουρα πως είσαι ένας έρωτας που ανέτρεψε το γυναικείο γνωμικό《όλοι οι άντρες είναι ίδιοι》και το ρητό που λέει και το τραγούδι 《πιο καλή η μοναξία》.
Και να πως μπλέξαμε......
Ήσουν έρωτας εν πλω που φούσκωσε τα πανιά μου σ'ένα προορισμό που εξερεύνησα παρέα μαζί σου κάθε σοκάκι του νησιού, που το γνώριμο φάνταζε άγνωστο και πάλι.
Η θάλασσα δεν έκρυβε τόσο μυστήριο, όσο οι περιπέτειές μας.
Η αλμύρα στα μαλλιά μου και το ηλιοκαμμένο μου κορμί εκθειάζονταν καθημερινά από τη λάμψη των ματιών σου, την οποία επιζητούσα διαρκώς, για να τη μετατρέψω αργότερα σε πάθος, κάτω από το φως του φεγγαριού.
Δεν ρώτησα ποτέ 《Τι είναι αυτό που ζούμε》 και αν είναι αληθινό. Ήξερα πως είχα μάρτυρα τη θάλασσα που θα παρασύρει παρέα με το κύμα της, κάθε αμαρτωλό μου μυστικό μαζί σου και θα το ξεβράσει στα βράχια..αθόρυβα και γαλήνια...Έτσι θα τα ξέρουμε μόνο εγώ,εσύ κι Εκείνη.
Δεν ζήτησα ποτέ μέλλον.Ήξερα πως μπορεί και να μην υπάρξει....να ξεβραστούν όλα τα 《ΘΑ》 στην άμμο και να σβήσουν...γι'αυτό δεν υποσχέθηκα.
Αφέθηκα, μα δεν φοβήθηκα,γιατί η καρδιά μου ήταν ζεστή σαν τον ήλιο κι ανέμελη σαν το καλοκαιρινό αέρα. Με παρέσερνε στο πλάι σου, παρέα μαζί σου.
Οι στιγμές μας ήταν μικρές σαν κόκους άμμου, μα τόσο έντονες που κολλούσαν επίμονα πάνω στο κορμί σου και σε σημάδευαν.
Μέχρι κι οι τρικυμίες μας δεν έφερναν ναυάγια, είχαν την γλυκιά αρμύρα τους.
Κάποια στιγμή....οι κόκοι της άμμου στην κλεψύδρα του χρόνου στέρευαν, τελείωναν αργά και βασανιστηκά, μέχρι που έπεσε και η τελευταία και σε είδα να φεύγεις. Δεν εκδηλώθηκα. Το βλέμμα μου αγκάλιαζε την όψη σου που ξεμάκραινε κάθε λεπτό.
 Τι λες; θα ξαναγυρίσουμε μαζί την κλεψύδρα; 

Κι ξαφνικά ήρθες εσύ να γυρίσεις τον τροχό.. μου

Μου είπαν πως ο τροχός κάποια στιγμή γυρνάει....αργεί άμα σκαλώσει η μια του ρόδα...μα γυρνάει...ε περίμενα κι εγώ σιγά σιγά να γυρίσει ή να τον γυρίσω με το ζόρι τελοσπάντων.....
Κι εμφανίζεσαι εσύ κ μου λες με ύφος...όσα ήξερες δεν ισχύουν...γιατί πολύ απλά αυτά που έζησες ήταν η λάθος έκδοση...εγώ θα σου δείξω τη σωστή...ε και προφανώς γέλασα.....
"Ποιος είσαι εσύ που θα μου αλλάξεις τη μαθημένη μου ρουτίνα και τα συνηθισμένα λάθη που πλέον χώνεψα και τ' αποδέχτηκα;" μου λες; 
Και ναι...μπορεί εσύ να είσαι ένα λανθάνων ψέμα...αυτό με συμφέρει πιο πολύ από το να μου ταράξεις τον κόσμο μου και την αλλοιωμένη μου πραγματικότητα....
Μα γαμώτο...όσο περνούσε ο καιρός ...αυτός ο τροχός όντως γυρνούσε..και δεν τον γυρνούσα μόνη μου....μαζί τον γυρνούσαμε...γιατί όντως αρχίσαμε να φτιάχνουμε έναν κόσμο που καθρεφτίζει τα θέλω μας.....ακόμα και ψέμα να 'σαι και να 'ναι ο κόσμος αυτός...μου έμαθες ένα πράγμα....τα "θέλω" μας εκεί έξω υπάρχουν...είτε είναι μακράς διαρκείας είτε εν συντόμω χρόνω...τι λες; συνεχίζουμε το "γύρισμα";