Μου είπαν πως ο τροχός κάποια στιγμή γυρνάει....αργεί άμα σκαλώσει η μια του ρόδα...μα γυρνάει...ε περίμενα κι εγώ σιγά σιγά να γυρίσει ή να τον γυρίσω με το ζόρι τελοσπάντων.....
Κι εμφανίζεσαι εσύ κ μου λες με ύφος...όσα ήξερες δεν ισχύουν...γιατί πολύ απλά αυτά που έζησες ήταν η λάθος έκδοση...εγώ θα σου δείξω τη σωστή...ε και προφανώς γέλασα.....
"Ποιος είσαι εσύ που θα μου αλλάξεις τη μαθημένη μου ρουτίνα και τα συνηθισμένα λάθη που πλέον χώνεψα και τ' αποδέχτηκα;" μου λες;
Και ναι...μπορεί εσύ να είσαι ένα λανθάνων ψέμα...αυτό με συμφέρει πιο πολύ από το να μου ταράξεις τον κόσμο μου και την αλλοιωμένη μου πραγματικότητα....
Μα γαμώτο...όσο περνούσε ο καιρός ...αυτός ο τροχός όντως γυρνούσε..και δεν τον γυρνούσα μόνη μου....μαζί τον γυρνούσαμε...γιατί όντως αρχίσαμε να φτιάχνουμε έναν κόσμο που καθρεφτίζει τα θέλω μας.....ακόμα και ψέμα να 'σαι και να 'ναι ο κόσμος αυτός...μου έμαθες ένα πράγμα....τα "θέλω" μας εκεί έξω υπάρχουν...είτε είναι μακράς διαρκείας είτε εν συντόμω χρόνω...τι λες; συνεχίζουμε το "γύρισμα";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου