Το "Τέλειο" μπορεί και να μην το αντέξεις...γιατί έχεις ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ το ατελές

Τέλειο: Υποκειμενικό για τον καθένα που συγκλίνει σε ορισμένα χαρακτηριστικά, αλλά μας προσφέρει τα ίδια θετικά συναισθήματα έκπληξης και χαράς
Ατελές: πάλι υποκειμενικό, που δεν μας αντιπροσωπεύει πλήρως, αλλά το συνηθίζουμε και το κάνουμε μέρος της ζωής μας. Άλλωστε λένε ουδείς ατελής..απλά εγώ συμπληρώνω πως εν εστί το (σχεδόν) τέλειο ημών (του καθενός).
Αφού ορίσαμε τους δύο βασικούς όρους ας μπούμε στο ζουμί...
Η ζωή μας είναι ένας καθρέφτης...που αντανακλά τον εαυτό μας (εν όρω ψυχολογίας:εαυτός καθρέφτης)... μέσα από τα μάτια και τις απόψεις των άλλων και φυσικά από τις συμπεριφορές που λαμβάνουμε...αυτές που σιγά σιγά τις ενστερνιζόμαστε..και τις θεωρούμε Σωστές(;) απέναντί μας.....
Έτσι λοιπόν μεγαλώνουμε με ποικίλες κοινωνικές αναπαραστάσεις που συμβάλουν για να νοηματοδοτήσουμε συμπεριφορές και ανθρώπους κατ'επέκταση...το "σωστό" και το "λάθος"...
Λάθος ή καλύτερα...ΛΑΘΗ....ναι, έχουμε εξοικειωθεί με την παρουσία τους,καθώς τις περισσότερες φορές αυτά επιλέγουμε και μετά χτυπάμε το κεφάλι μας ή α ναρωτιόμαστε μήπως εμείς είμαστε οι "στραβοί" και οι άλλοι οι "ορθοί" και πρέπει να συμβιβαστούμε, να αλλάξουμε τα πλάνα μας και να πάμε με τα νερά τους...
Με τα νερά μας;κανείς; ούτε λόγος ε;
Φυσικά και αυτό είναι πιο εύκολο...το να προσαρμοστούμε σαν χαμελαίοντες, από το να βρούμε ένα ποσοστό ανθρώπων που κουμπώνουμε, χωρίς καμία ανάγκη για ιδιαίτερες προσαρμογές και υποχωρήσεις....κάτι σχεδόν τέλειο στα μέτρα μας....
Μα τι λέω;
Αν βρεθεί κοντά μας κάτι σχεδόν τέλειο θα το επιστρέψουμε πίσω στο "ταμείο"....γιατί; μα γιατί είναι εξαιρετικής ποιότητας και δεν έχουμε οδηγίες χρήσης....πώς χειρίζονται το τέλειο;
Αρνούμαστε να αποδεχτούμε την ύπαρξή του..να δοκιμάσουμε πως είναι να συνυπάρχεις με κάτι αντίστοιχο...φοβόμαστε να το αγγίξουμε..μήπως χαλάσει στα χέρια μας ή "μας χαλάσει" τις συνήθειες και ξεβολευτούμε...και προτιμάμε να γυρίσουμε στο συνηθισμένο που μας σερβίρεται στο δίσκο 365 μέρες το χρόνο...και μας προσφέρει ηρεμία...
Ναι...σου προσφέρει ηρεμία εν αντιθέσει με το σχέδον (για σένα) τέλειο που έρχεται να γκρεμίσει όσα έμαθες μέχρι τώρα...όσα σε δίδαξαν περί δούναι και λαβείν..που εδώ δεν έχουν σημασία..είναι κάτι ατέρμονο και άνευ αναμονής προς αντάλλαγμα...
Δεν το έχεις εξερευνήσει ακόμα...κι αν το έχεις προσπαθήσει πιστεύω διέκοψες κάπου στα μισά τη διαδρομή....
Αν την ολοκλήρωσες...τότε το μόνο που έχω να πω...είναι πως "Σε ζηλεύω" για το ανοιχτό σου μυαλό...
Επόμενος στόχος:εξερεύνηση του τέλειου....
Τι λες;