Αγάπα με για τα αλλόκοτα ελαττώματά μου και για την παράλογη λογική μου

Είμαι από τα πιο αλλόκοτα πλάσματα που θα συναντήσεις εκεί έξω....το πιο κυκλοθυμικό και περίεργο, ίσως, και από όλα....Δεν είμαι ούτε μονόχνωτος άνθρωπος, μα ούτε και υπερβολικά κοινωνικός....θα νομίζεις πως έχω κατακτήσει τη μεσότητα..μα δεν είναι έτσι....συνήθως ρέπω σε ένα από τα δύο άκρα τη φορά....δεν με ξέρεις...αλλά ίσως και να το καταλάβεις γνωρίζοντάς με...
Είμαι κλειστός άνθρωπος σαν καβούκι...φοράω πανοπλία και αν σε ξεχωρίσω θα σε διώξω από κοντά μου..
Δεν θέλω να δένομαι....από μικρή ηλικία αφηνόμουν νωρίς στους ανθρώπους και γνώρισα την προδοσία στο μεγαλείο της. Μεγάλωσα...δεν θέλω να περάσω τα ίδια..άρα θα σε διώξω...
Αν επιμείνεις...δεν ξέρω....το πιο πιθανό είναι να σε κάνω πρώτα να με μισήσεις και αν δω ότι αντέχεις...να ρίξω τα τείχη και να σε αφήσω να περάσεις...
Τότε θα σου δώσω τον πραγματικό μου εαυτό...με όλα του τα παράξενα προτερήματα μα ταυτόχρονα και με τα πιο αλλόκοτα ελαττώματα.
Θα γνωρίσεις την ωμή μου ειλικρίνεια...δεν την ελέγχω...απλά θέλω να ξέρεις τα πάντα για μένα για να μπορείς να με εμπιστεύεσαι και να ξέρεις πως ποτέ δεν θα σου φέρω πισώπλατη μαχαιριά...Αφού σε έβαλα στη ζωή μου σε σέβομαι...και όπως θα αντιμετώπιζα με ωμότητα τον εαυτό μου, έτσι και με σένα...Δεν σε ξεχωρίζω...ίσως αυτό να σε κάνει να με μισήσεις περισσότερο..μα δεν κρύβομαι..
Ζω τα πάντα στην υπερβολή....τη χαρά, την αγάπη, τη θλίψη...δεν ντρέπομαι...τα συναισθήματα είναι για να τα ζούμε...θα δεις και θα λάβεις ό,τι μου προκαλέσεις.
Θα σου δώσω τον καλύτερό μου εαυτό..όχι ως μέρος μιας θεατρικής παράστασης για να με συμπαθήσεις...μα γιατί θέλω...θέλω να σου προσφέρω πράγματα...Εάν θέλεις, δώσε μου μόνο το ένα δέκατο από αυτά που θα σου προσφέρω....δεν με νοιάζει..μου αρκεί που θα βλέπω ότι είμαι η κινητήριος δύναμη στη ζωή σου.
Θα σου μεταδώσω την απίστευτη ματαιοδοξία μου και την απόλυτη αισιοδοξία μου....οι οποίες συγκρούονται τις περισσότερες φορές....
Θα δεις πως τις χειρότερες μέρες μου, θα "φοράω" το καλύτερο μου χαμόγελο και το πιο δυναμικό μου χιούμορ ...ως άμυνα για να μην σου μεταδώσω την κακή μου διάθεση...θα αυτοσαρκάζομαι και θα σε κάνω να γελάς...γιατί η ζωή είναι ωραία...παρά τις αναποδιές.
Θα ζηλέψω...θα γκρινιάξω...θα φωνάξω και θα νευριάσω..θα σου φερθώ άσχημα και υπερβολικά...μα θα τα ξεχάσω σε ένα λεπτό...γιατί είμαι της παρόρμησης....
Θα με μισήσεις για την ανυπομονησία και την ξεροκεφαλιά μου...μα ξέρεις κατά βάθος πως σε κάθε χαρακτήρα υπάρχει το αλατοπίπερο..
Αν με αγαπήσεις γι' αυτό που είμαι και με αντέξεις...θα δεις τα προτερήματα να υπερέχουν των ελαττωμάτων μου... θα παλεύω να βελτιώσω τα τελευταία...όχι γιατί θα ΠΡΕΠΕΙ..μα γιατί θα μου το έχεις βγάλει εσύ να το κάνω....
Για να σε κάνω να με ανεχτείς περισσότερο....
Αν φύγεις όμως πριν τα γνωρίσεις όλα αυτά ή κατά τη διάρκεια..θα έχεις δίκιο...ούτε εγώ θα με άντεχα...
Μα έρχονται ώρες που σκέφτομαι πόσο
παράξενα, ξεχωριστός άνθρωπος είμαι....και τελικά αλλάζω γνώμη... Θα ήθελα να με έχω στη ζωή μου....να με ζήσω στα καλά και στα άσχημα....μέσα στην κυκλοθυμία της ύπαρξής μου....

Υγεία:Το αγαθό που κάποιοι θεωρήσαμε δεδομένο

Κι ενώ είχαμε την υγεία μας κλαίγαμε για πράγματα,καταστάσεις κι ανθρώπους...κι ενώ μπορούσαμε να συνεχίσουμε να ζούμε,να κάνουμε όνειρα και να απολαμβάνουμε τη ζωή, χαλιόμασταν για άλλα....
Θεωρούσαμε την υγεία δεδομένη..και το δεδομένο δεν το εκτιμάς...
Αν όμως δεν έχεις την υγεία σου...σκέψου..μπορείς να απολαύσεις με τον ίδιο τρόπο τα μελλούμενα; Να την θεωρήσεις δεδομένη και να σκας για οτιδήποτε άλλο;
Αν και κατάλαβα πως αυτοί που πέρασαν από ένα γολγοθά με την υγεία τους κατάφεραν να εκτιμήσουν καλύτερα τη ζωή...να ζήσουν τις στιγμές τους με ένταση...με βλέμμα στο τώρα...και όχι στο χθες και στο αύριο....
Πάλευαν το σήμερα να φαντάζει όσο πιο ωραίο γίνεται...να δώσουν το καλύτερό τους εαυτό και να ορθώσουν δυναμικά το ανάστημά τους χωρίς να γονατίσουν.....
Δεν χρειάζεται όμως να πάθεις για να μάθεις....
Να είσαι λοιπόν ευγνώμων εσύ που είσαι υγιής και που μπορείς να απολαύσεις όλα τα αγαθά της ζωής....η υγεία είναι η μόνη που σε περιορίζει..όχι το χρήμα....
ΖΗΣΕ!

Όταν ο ένας προχωρά...κι ο άλλος ελπίζει ακόμη στο μαζί...

Αρχικά θα συγχαρώ αυτόν που προχώρησε....μαγκιά του...
Όταν κάτι τελειώνει..κλείνει σαν κεφάλαιο..δεν ξανανοίγει, γιατί ένας από τους δύο απλά δεν ήθελε..οπότε όσο και να παρακαλέσεις, δεν θα γυρίσει....
Άσε τα κλάματα λοιπόν....κάψε τα "ίσως", τα "εάν"  και τα "μα ακόμα μ'αγαπάει",γιατί σε κάνουν να ελπίζεις στο γυρισμό και να μην προχώρας...
Τι περιμένεις; Να δεις τη παλιά σου σχέση χέρι-χέρι με το νέο της αμόρε για να το πάρεις απόφαση;
Τότε κάθε σου νέα επιλογή θα την κάνεις εν βρασμώ ψυχής...και θα αποδεικνύεται λάθος...θεωρώντας ότι μετά από αυτό που έχασες..δεν θα βρεις ξανά τίποτα σωστό...με αποτέλεσμα να απογοητεύεσαι,να βασανίζεις το μυαλό και την καρδιά σου...
Βρες τα με τον εαυτό σου....θεώρησε το παρελθόν σου ως ένα μάθημα συνδυασμένο με ωραίες αναμνήσεις και πάνε παρακάτω...
Με καθαρό μυαλό θα καταλάβεις πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται...κι αν κάτι φεύγει...μην μένεις με το βλέμμα γυρισμένο πίσω.....αν θέλει να σε βρει στο δρόμο, θα το κάνει..ως τότε μην ελπίζεις...περπάτα μπροστά!

Μια ευτυχία τη φορά......

Για να μπορείς να πορευθείς σ'αυτή τη ζωή πρέπει να έχεις μία ευτυχία τη φορά...μέχρι να τις κατακτήσεις "όλες"...
Για σκέψου...όποτε θεωρούσες ότι σου πήγαιναν όλα στραβά...συνέχιζαν να στραβώνουν περισσότερο...όποτε σου πήγαιναν ομως καλά..έβλεπες τα πράγματα με αισιοδοξία και έβαιναν καλώς...
Μία άσπρο, μία μαύρο..Εγώ λοιπόν θα σε ρωτήσω το εξής...αν είναι όλα άσπρα ρίχνεις καθόλου μαύρο, για να γίνει πιο μουντό;
Όχι φυσικά....
Σκέψου όμως και το αντίθετο....δεν θα ήθελες στο μαύρο να ρίξεις λίγο άσπρο; Να ανοίξει λίγο....να μην σε πλακώνει τόσο....
Έτσι και η ευτυχία..Λίγο άσπρο τη φορά στη μαύρη σου διάθεση... Το άσπρο χρώμα μπορεί να είναι η δουλειά σου...ή η σχέση σου...ή το άθλημα που αγαπάς....αν δεν έχεις μια δουλειά που θες...ψάξε έναν άνθρωπο που θα σε γεμίζει...και θα σου δίνει δύναμη ή πείσμωσε στο άθλημα που θες να σπάσεις το προσωπικό σου "ρεκόρ".
Αν όμως δεν έχεις κάποιον στο πλάι σου να συμπληρώνει την ευτυχία σου..συμπλήρωσέ την εσύ με κάτι που γουστάρεις στον ελεύθερό σου χρόνο ή στη δουλειά σου...μια ευτυχία τη φορά....μην βιάζεσαι να τις κατακτήσεις όλες αμέσως....
Αν έρθει η μία..θα σε κυνηγήσει και η άλλη...σαν τη γυναίκα είναι.....ή ξεκινάει μία κι ακολουθούν οι άλλες....ή καμία...μέχρι να κάνει κάποια την αρχή...
Ώρα λοιπόν να αυξήσεις τη ζήτησή σου....
Κι αν είναι τώρα η δουλειά θα έρθει κι ο άνθρωπος...κι αν είναι τώρα ο άνθρωπος...θα έρθει κι η δουλειά.

Το μυστικό είναι κάτι από αυτά που έχεις να σε κάνει λίγο περισσότερο ευτυχισμένο κάθε μέρα......
Διαφορετικά.....κάτι κάνεις λάθος.....ψάχνεις σε λάθος πράγματα ή σε λάθος ανθρώπους την ευτυχία σου....Αναρωτήσου!

ΑξίΖΩ

ΑξίΖΩ θα σου πω...όποιος/όποια και να 'μαι...
Έχω τα ελαττώματα μου...είμαι στραβόξυλο,περίεργος άνθρωπος...μα αξίΖΩ...
Δεν κρατώ δίπλα μου τους ανθρώπους...τους δείχνω τον "κακό" μου εαυτό...για να τρομάξουν και να φύγουν...να φύγουν προτού με κερδίσουν και πληγωθώ...δεν το αξίζω....
Αξίζω να αγαπήσω...γιατί η αγάπη σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και σε ηρεμεί...ενώ παράλληλα σε αναζωογωνεί....
Αξίζω να αγαπηθώ, γιατί δίνω και δίνομαι...αγαπώ άνευ όρων...αφήνομαι και ζω τον έρωτα με τα όλα του.....με χαμόγελο, πόνο, δάκρυ και νεύρο....
Αξίζω το χρόνο σου...γιατί αν με ξεκλειδώσεις θα λάβεις κάτι ξεχωριστό...θα γνωρίσεις πτυχές μου, που ούτε εγώ δεν ήξερα...γιατί πάντα με ξεκλείδωναν μέχρι τη μέση...πίεζα, ζόριζα, βασάνιζα και κούραζα...κι έτσι όλα έμεναν στη μέση....έφευγαν...γονάτιζα..λύγισα..έχανα την πίστη στον εαυτό μου...μα μετά συνειδητοποιούσα πως άξιζα....
Απλά χρειαζόμουν υπομονή και αντοχή....γερά νεύρα....
Αν δεν με ξεκλειδώσεις μέχρι τέλους και φύγεις στα μισά ή στην αρχή...δεν θα σε κατηγορήσω...δίκιο θα έχεις που δεν με ανέχτηκες μέχρι τέλους...δεν είμαι εύκολος άνθρωπος...κι αν δεν είσαι κι εσύ..λογικό να φύγεις....είμαι περίεργο τρένο...μα να ξέρεις....με τα περίεργα τρένα, θα κάνεις τις πιο ωραίες διαδρομές....όσο κουραστικό κι αν είναι το ταξίδι σου....

Η ζωή έχει νόημα ακόμα κι όταν δεν το βλέπεις....ψάξτο

Η ζωή μοιάζει σαν μία μικρή νύμφη, που από μία άσχημη "κάμπια" θα εξελιχθεί σε μια όμορφη πεταλούδα με το πέρασμα του χρόνου...Έτσι, ακόμα κι όταν η ζωή φαντάζει ανούσια και μάταιη, κρύβει κάτι όμορφο....όταν κάτι σου έδινε δύναμη και μια μέρα απλά χάθηκε....μην παραδοθείς....είναι τα δύσκολα που θέλουν να σε "τουμπάρουν", να σε αφήσουν κάτω από τη σκόνη τους και να σε κρατήσουν εκεί.....
Μην εγκαταλείπεις....υπάρχει νόημα και στα δύσκολα που ζεις τώρα....απλά δεν το έχεις βρει...γιατί άφησες τη "μαυρίλα" σου να σε κυριαρχήσει.....
Αφέθηκες στη ματαιοδοξία...και την απώλεια....
Σκέψου όμως κάτι....είσαι εσύ κι ο εαυτός σου...είστε οι δύο μαχητές που πρέπει να πολεμήσετε και να βγείτε νικητές...μην δεχτείς κανέναν να σε βοηθήσει,γιατί αν ζητήσεις τώρα βοήθεια..ποτέ δεν θα μπορείς να αγωνιστείς μόνος σου...
Αγωνίσου, λαβώσου και λάβωσε...όλα μέσα στη μάχη είναι...μα κοίτα να βγεις νικητής....
Και μέσα από τη μάχη να δεις όσα έχεις και όχι όσα σου λείπουν...ό.τι λείπει, πρέπει να αποδεχτείς την απώλειά του...μην θρηνήσεις γι'αυτήν....αν πάλεψες να το διεκδικήσεις και δεν τα κατάφερες...σημαίνει πως πρέπει να ζήσεις χωρίς αυτό....μην κοιτάς τις πληγές, μην ξύνεις...μα μάθε από αυτές..η ζωή είναι ωραία..θα σου προσφέρει το σπουδαίοτερο νόημα, όταν μάθεις να την βλέπεις από τη σωστή οπτική...όταν αφήσεις την καρδιά σου να ζει τον πόνο και τη χαρά...τον έρωτα και την απώλεια...χωρίς να την χαλιναγωγείς με γκάζι και χειρόφρενο...
 Μέσα σε όλα αυτά όμως, μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να μείνει στην κάψουλα του παρελθόντος....ζήσε τη ζωή με τα όλα της...μα με ένα βήμα κάθε φορά προς το μέλλον σου..σου το χρωστάς..ξέρει η ζωή τι κάνει....δείξε της εμπιστοσύνη...μην κυνηγάς κάτι που δεν θέλει να στο προσφέρει...θα έχει τους λόγους της...θυμήσου...η ζωή προχωρά....για να προχωράς κι εσύ μαζί της...τι λες; Ώρα για ένα βήμα μπροστά; 

Κι όταν χτίζω με τόσο δάκρυ τα τείχη μου για να αντιμετωπίσω την απώλειά σου...γιατί εμφανίζεσαι με μιας και μου τα γκρεμίζεις;

Γιατί το κάνεις αυτό; Τα έχτισα με τόσο κόπο...με τόσο δάκρυ και πόνο στην καρδιά...προετοιμάστηκα...οχυρώθηκα...πάλεψα να σε βγάλω από μέσα μου...να αποδεχτώ την απουσία σου από τη ζωή μου...κι όταν με κόπο το καταφέρω, γιατί εμφανίζεσαι ξαφνικά και τα γκρεμίζεις όλα;
Γιατί με κάνεις ξανά να πιστέψω πως γύρισες; Πως δεν χρειάζεται πάλι να φυλάξω την καρδιά μου από σένα...πως δεν θα εξαφανιστείς και θα ' σαι όπως παλιά.......
Μα πόσο λάθος έκανα;
Τελικά πάλι χάθηκες....απλά ήρθες για να νιώσεις την ικανοποίηση ότι η καρδιά μου σου ανήκει...και τώρα που σιγουρεύτηκες έφυγες ξανά..........μέχρι να χτίσω νέα τείχη και να έρθεις να τα δώσεις μια κλωτσιά.....
Μέχρι να βρεις άλλη καρδιά να πολιορκήσεις.........

Κι είσαι μαζί μου για λίγα λεπτά..όσο διαρκούν και τα όνειρά μου....

Σ' έχω παρέα στα όνειρά μου....εκεί είμαστε ακόμα μαζί..για λίγα λεπτά...μέχρι να ξυπνήσω...
Εκεί είσαι γλυκός, τρυφερός και μου υπενθυμίζεις πόσο μ'αγαπάς και πόσο με θέλεις δικιά σου....
Εγώ δεν ξεκολλάω από δίπλα σου...υποτίθεται πως έρχεσαι για λίγες ώρες να με δεις και μετά να φύγεις...και τότε παλεύω να απολαύσω κάθε λεπτό μαζί σου...
Δεν είναι η σάρκα σου που με ελκύει....επιζητώ ποιοτικό χρόνο μαζί σου...ξέρεις ...να συζητήσουμε...να σε φροντίσω...να σε πάρω αγκαλιά και να σε περιποιηθώ...να αγκαλιαστούμε,να ενωθούνε τα σπασμένα κομμάτια της καρδιάς μας και να κερδίσουμε τις χαμένες μας στιγμές πάλι πίσω...
Να ξεχάσουμε το δύσκολο χθες και το δύσκολο αύριο που μας περιμένει..
Να ζήσουμε το όνειρο του "τώρα" μαζί...
Μα ξέρεις...έρχονται και όνειρα που σε εκείνα σε έχει κάποια άλλη..
Είσαι σε άλλη αγκαλιά....δίνεσαι αλλού κι εγώ εκεί...θεατής....κι εσύ ο σκληρός πρωταγωνιστής που με κοιτάει παγωμένα και μου λέει....και τι περίμενες;
Πώς θα ' μαι ξανά δικός σου;
Κι εκείνες τις ώρες ξυπνάω....και νιώθω τον πόνο της απώλειας....
Μα άλλωστε, σκέφτομαι, σε καμιά περίπτωση δεν σε έχω...είτε με το ένα όνειρο..είτε με το άλλο...η πραγματικότητα, όταν ξυπνάω...είναι η ίδια...δεν είναι μαζί σου...δεν είναι δίπλα σου...

Κι αν οι τρυφερές κουβέντες και τα " μου" την επόμενη μέρα θα σου έχουν τελειώσει....

Κι αν οι τρυφερές κουβέντες και τα "μου" την επόμενη μέρα θα σου έχουν τελειώσει....απλά μην μου τα πεις...μην ζεστάνεις με τον ήχο σου τα αυτιά μου ή τα μάτια μου....μην το κάνεις....γιατί αν την επομένη μου τα στερήσεις..θα πονέσει...θα με βασανίσει η απουσία τους.....θα τις επιζητώ....δεν θέλω να παρακαλάω για να τις λάβω...θέλω να τις νιώθεις για να μου τις λες....μα όταν κάτι το νιώθεις...το νιώθεις κάθε μέρα....δεν σου φεύγει την επομένη....
Κατάλαβες; Αυτό θέλω να σου πω....
Αν δεν το νιώθεις μην τις λες....μα αν το νιώθεις πες τες μου...μα κάθε μέρα...να ζεσταίνεις την καρδούλα μου.....να σε νιώθω δίπλα μου...και να στις λέω κι εγώ...έχω τόσες να σου πω....