Κι είσαι μαζί μου για λίγα λεπτά..όσο διαρκούν και τα όνειρά μου....

Σ' έχω παρέα στα όνειρά μου....εκεί είμαστε ακόμα μαζί..για λίγα λεπτά...μέχρι να ξυπνήσω...
Εκεί είσαι γλυκός, τρυφερός και μου υπενθυμίζεις πόσο μ'αγαπάς και πόσο με θέλεις δικιά σου....
Εγώ δεν ξεκολλάω από δίπλα σου...υποτίθεται πως έρχεσαι για λίγες ώρες να με δεις και μετά να φύγεις...και τότε παλεύω να απολαύσω κάθε λεπτό μαζί σου...
Δεν είναι η σάρκα σου που με ελκύει....επιζητώ ποιοτικό χρόνο μαζί σου...ξέρεις ...να συζητήσουμε...να σε φροντίσω...να σε πάρω αγκαλιά και να σε περιποιηθώ...να αγκαλιαστούμε,να ενωθούνε τα σπασμένα κομμάτια της καρδιάς μας και να κερδίσουμε τις χαμένες μας στιγμές πάλι πίσω...
Να ξεχάσουμε το δύσκολο χθες και το δύσκολο αύριο που μας περιμένει..
Να ζήσουμε το όνειρο του "τώρα" μαζί...
Μα ξέρεις...έρχονται και όνειρα που σε εκείνα σε έχει κάποια άλλη..
Είσαι σε άλλη αγκαλιά....δίνεσαι αλλού κι εγώ εκεί...θεατής....κι εσύ ο σκληρός πρωταγωνιστής που με κοιτάει παγωμένα και μου λέει....και τι περίμενες;
Πώς θα ' μαι ξανά δικός σου;
Κι εκείνες τις ώρες ξυπνάω....και νιώθω τον πόνο της απώλειας....
Μα άλλωστε, σκέφτομαι, σε καμιά περίπτωση δεν σε έχω...είτε με το ένα όνειρο..είτε με το άλλο...η πραγματικότητα, όταν ξυπνάω...είναι η ίδια...δεν είναι μαζί σου...δεν είναι δίπλα σου...