Όταν ένα επεισόδιο ή ένας κύκλος επεισοδίων φτάνει στο τέλος του, θα το καταλάβεις..δεν χρειάζεται ειδικές ικανότητες για να το αντιληφθείς..
Και προφανώς μιλάω για τον κύκλο μίας σχέσης..
Σίγουρα σε μία σχέση χρόνων θα περάσουν κι οι στιγμές που θα βαλτώσεις, θα ξανασηκωθείς..θα νιώσεις τη ρουτίνα να τυλίγει το πετσί σου...μα κάποια στιγμή θα το σώσεις...
Αν συνεχίσεις όμως να βαλτώνεις, να βαλτώνετε, γιατί να τραβηχτείτε και οι δύο ως το βούρκο;
Γιατί να επιτρέψετε το χρόνο να σας κάνει θύμα του και τις ευκαιρίες να περνάνε επιδεκτικά μπροστά σας..κοιτώντας τες με παράμονο σαν αλυσοδεμένοι σε μια κατάσταση που εκούσια υπομένετε;
Η ευτυχία απαιτεί καθαρό μυαλό και υλοποιημένα θέλω που φωνάζουν...
Η ζωή είναι μικρή κι όταν την αφήσεις να σε προσπεράσει και το αντιληφθείς χρόνια μετά, μην νομίζεις πως κάνοντας όσα δεν έκανες θα χορτάσεις...τότε θα είσαι ένα βουλημικό πλάσμα που δεν θα χορταίνει ποτέ...που θα θυσιάζει απωθημένα στο βωμό της σάρκας και δεν θα κοραίνεται ποτέ η "πείνα" αυτή..
Μην σκοτώνεις τα θέλω σου, στα πρέπει...θα σε σκοτώσουν αυτά πιο γρήγορα...
Άδραξε τις στιγμές και το χρόνο, για να έχεις να λες πως εγώ τις επιπολαιότητες μου τις χάρηκα...με δίδαξαν και τώρα να'μαι εδώ...να συμπορεύομαι με το χρόνο και τη ζωή..να βλέπω το σενάριο των θέλω μου να παίζει..
Κι αν ήταν κακογραμμένο...θα σου πω πως το απόλαυσα on stage και backstage..
ΖΗΣΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου