Πάντα μου έλεγαν ότι το να είσαι απόλυτα ειλικρινής και 100% ο εαυτός σου είναι αρετή. Δεν μου έλεγαν όμως σε πόσους μπελάδες μπορεί να σε περιπλέξει όλο αυτό.
Όντας σε μικρή ηλικία αναρωτιόμουν γιατί ο κοινωνικός μου κύκλος και οι φιλίες μου, ενώ αρχικά ήταν πολυάριθμες, μετέπειτα υπολογίζονταν στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Πέρασα χρόνια να αναρωτιέμαι τι έκανα λάθος...μέχρι που συνειδητοποίησα πως έκανα κάτι που οι άλλοι δεν έκαναν..αλλά παρ' όλα αυτά θεωρητικά τους φαινόταν σωστό και φαινομενικά το πρέσβευαν..Ήμουν ο εαυτός μου, μια αστείρευτη πηγή ενέργειας και θετικής διάθεσης που παρεξηγούνταν και προσπαθούσαν να την καλουπώσουν στα δικά τους θέλω..ώστε να μαζοποιηθεί..να μην είναι κάτι το τρανταχτά διαφορετικό..να μην τραβάει τα βλέμματα και να γίνεται αντικείμενο αρνητικών σχολίων.
Αντέδρασα, λογόφερα και επαναστάτησα...δεν μπορούσα να καλουπωθώ..να με διαμορφώσω σε κάτι που δεν είμαι...να σιγοντάρω και να ηρεμήσω την εσωτερική μου αύρα..
Και δεν θα το κάνω..δεν σκοπεύα..ακόμα κι αν αυτό συνεχίσει να αποτελεί τροχοπέδη σε μελλοντικές μου ευκαιρίες...
Ξέρω όμως πως οι ευκαιρίες που θα μου δημιουργηθούν εξαιτίας ενός "καλουπωμένου φαίνεσθαι" θα είναι παρωδικές και άνευ ουσιαστικού περιεχομένου...άρα δεν έχει νόημα να προσπαθήσεις γι'αυτές..
Άλλωστε να ξέρεις...πάντα εκούσια ή όχι..θα αντανακλάς τη διαφορετικότητά σου, όσες προσπάθειες κι αν καταβάλεις να προσαρμοστείς στον ψεύτικο κόσμο τους...πάλι θα σε κακολογήσουν, θα σε παρεξηγήσουν και θα σε παραμερίσουν..οπότε ποιο το νόημα να απαρνηθείς τον πραγματικό σου εαυτό, έστω και για λίγα λεπτά για να ανταποκριθείς σε ξένα καπρίτσια και γούστα;
Το αποτέλεσμα αργά ή γρήγορα το ίδιο θα 'ναι..
Οπότε;;
(Παρέ)μεινε ο εαυτός σου..κράτα στενό κύκλο και άσε τους άλλους να νομίζουν πως θα παίξεις το παιχνίδι τους..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου