Κι αν ξαναφτιάξουν, διαρκούν;
Αυτός ήταν ο αποψινός μου προβληματισμός...
Μου είπαν πως το γυαλί αν ραγίσει και μείνει καιρό ραγισμένο δεν ξανακολλάει...
Το πιστεύω...αλλά πάντα έχω κι έναν αντίλογο που μου λέει πως αν οι δυο καρδιές είναι δυνατές, μπορούν να γιατρευτούν και να πορευτούν από κοινού...Αυτό που δεν τις αφήνει όμως να εκτελέσουν κοινή πορεία είναι ο εγωισμός, το πείσμα και πολλές φορές τα εμπόδια που τίθενται μπροστά τους..που αν παλιά τα έβλεπαν ως πρόκληση για να τα προσπεράσουν μαζί...τώρα τα βλέπουν ως αδυναμία να ανταπεξέλθουν....
Ξέρω κάτι όμως....και πάντα το έλεγα ...αν ακόμα τα θετικά ήταν περισσότερα από τα αρνητικά που σημάδεψαν τους 2 ανθρώπους κι η ιστορία τους έμεινε κάπου στη μέση...είναι κρίμα να μην δουν και τη συνέχεια...που μπορεί να είναι καλύτερη και από την αρχή...γιατί πλέον κι οι δυο καρδιές ωρίμασαν..έμαθαν η μια την άλλη..και ξέρουν ποια λάθη ν'αποφύγουν....
Το αν όλα σε φωνάζουν να γυρίσεις ξανά στον ίδιο δρόμο....θα το καταλάβεις , μόνο όταν θα έχεις τριγύρω σου κι άλλες επιλογές...αλλά εσύ θα έχεις τη μαγκιά να επιλέξεις την μοναξιά.
Γιατί όπως είπε κι ο Κοέλιο " Στη μοναξιά θα καταλάβουν και θα σεβαστούν τον έρωτα που έφυγε. Στη μοναξιά θα μπορούν να αποφασίσουν αν αξίζει να του ζητήσουν να γυρίσει ή αν πρέπει να αφήσουν τόσο εκείνον όσο και τον ίδιο τους τον εαυτό να πάρει άλλο δρόμο".
Εκεί θα πάρεις την απάντηση ....αν όμως την έχεις ήδη..σκέψου...τα εμπόδια και το παρελθόν είναι τόσο δυνατά, ώστε να σας διαλύσουν; Ή εσείς τόσο αποφασισμένοι, ώστε να τα γκρεμίσετε και να πορευθείτε στο όνειρο που με κόπο χτίζατε και θα χτίσετε;
Σπάνιοι οι σεξπιρικοί έρωτες...οι δυνατοί ελάχιστοι....πολλοί οι "βολεμένοι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου