Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Όταν έρως εστί μονόδρομος

Πολλές φορές άκουσα για μονόδρομους έρωτες...αγάπες με ημερομηνία λήξης και για εμμονές...ποτέ δεν άκουσα για το ένα, εκ των δύο υποκειμένων του έρωτα..πώς το βιώνει όλο αυτό...ο ερωτευμένος που βαδίζει σε μονόδρομο....ξέρεις πως φαντάζει ένας ερωτευμένος που αγαπά μα δεν αγαπιέται; Θα σου πω εγώ...χρησιμοποιώντας μια αλλόκοτη παρομοίωση...Έχεις δει σκυλάκι που λατρεύει το αφεντικό του; Που το αφεντικό του μπορεί να το μαλώσει...να το χτυπήσει πάνω στα νεύρα του....να το αφήσει μόνο του για ώρες και να φύγει....κι εκείνο να χαμηλώσει την ουρά και να κουρνιάσει στην γωνίτσα του...μα όταν του δώσει το αφεντικό και την παραμικρή σημασία τρέχει σαν τρελό στην αγκαλιά του...επιζητά την ζεστασιά της αγάπης του..το χάδι του.. Έτσι είναι λοιπόν κι ο μονόπλευρα ερωτευμένος...με όσα λόγια και πράξεις κι αν τον πληγώνεις..με το πρώτο σου χαμόγελο και την πρώτη γλυκιά σου κουβέντα, θα ξεχάσει κάθε άσχημη συμπεριφορά...θα είναι σε σένα αφοσοιωμένος να σου προσφέρει τα πάντα...να σου δώσει κάθε γλυκό του κομμάτι, μέχρι να τον απορρίψεις ξανά...μέχρι που η καρδιά του να γίνει κομμάτια...να πάψει να ελπίζει πως μετά από κάθε απόρριψη, θα έρθει ξανά η αποδοχή...μέχρι να πάει να κουρνιάσει στη γωνίτσα του μόνος του...περιμένοντας να περάσει ο πόλεμος και να έρθει κάποιος να του απλώσει το χέρι και να του πει...."Σήκω....οι μάχες δεν είναι γι'αυτούς που γονατίζουν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου