Την καλύτερη φάση της ζωής μου την έζησα όταν έπιασα πάτο.

Ξέρω...οξύμωρο...αλλά ναι!Τότε την έζησα..κι αν με ρωτήσεις το γιατί, θα σου πω γιατί τότε κατάλαβα πολλά για τη ζωή και τους ανθρώπους.
Κατάλαβα ποιοι πραγματικά εννοούσαν το "Είμαι δίπλα σου"  και ποιοι ήταν αυτοί που ενώ μου άπλωσαν το χέρι τους στο χείλος του γκρεμού, με ώθησαν αργά ή γρήγορα σε αυτό.
Κατάλαβα πως ο άνθρωπός σου θα σου δείξει αργά ή γρήγορα πόσο "σκληροτράχηλος" είναι για να μπορεί να σε στηρίξει, όταν τον χρειαστείς σε μια πραγματικά δύσκολη στιγμή..Εκεί το Σ'αγαπώ του θα πάρει μορφή και δεν θα αποτελεί απλά έναν ήχο ή ένα σύνολο μορφημάτων.
Κατάλαβα πως καμιά απόσταση δεν κρατά μακριά τους ανθρώπους, όταν η επιθυμία ξεπερνά κάθε χιλιόμετρο.
Κατάλαβα πως οι άνθρωποι θυσιάζουν στιγμές κι ανθρώπους στο βωμό ενός θιγμένου εγωισμού.
Κατάλαβα πως αν δεν παλέψεις μόνος σου, δεν θα γνωρίσεις ποτέ τον πραγματικό εαυτό σου.
Κατάλαβα πως ο χειρότερος εχθρός σου μπορεί να γίνει το μυαλό σου και να σε καταστρέψει.
Κατάλαβα πως αν δεν ερωτευτείς τη μοναξιά σου, πάντα θα μιζεριάζεις.
Κατάλαβα πως είμαι ένας ξεχωριστός άνθρωπος, δύσκολος και δύστροπος, μη εύκολα ανεκτός στους άλλους, μα όποιος με ανεχτεί και μείνει δεν θα βγει χαμένος.
Μα το πιο σημαντικό:Κατάλαβα πως η ζωή δεν επαναλβάνεται.Θα παιχτεί μια φορά το game over σου και δεν θα έχεις την ευκαιρία να παίξεις κάθε προγούμενο level για να πετύχεις ένα καλύτερο score.
Έτσι λοιπόν κατάλαβα πάρα πολλά, ενώ κρατιόμουν από την άκρη του γκρεμού,κοιτώντας χαμηλά.. μα πλέον ξέρω πως κοιτούσα λάθος...και πως το βλέμμα πρέπει να είναι ανοδικό....
Αν έρθεις να μου δώσεις το χέρι σου για να με βοηθήσεις..δεν θα δεχτώ..περίμενε να σηκωθώ εξ ολοκλήρου και μετά...δεν θέλω να είσαι ένα ακόμη άτομο που με έσωσε και με έριξε ξανά εκεί στα πιο βαθιά.
Είμαι μια οντότητα ικανή να παλέψω με τη ζωή, το θάνατο και τις δυσκολίες και να ανταπεξέλθω με επιτυχία...το μόνο σίγουρο είναι πως πλέον θα το κάνω με χαμόγελο, με περισσότερη δύναμη, μα ταυτόχρονα με περισσότερη επιφυλακτικότητα στους ανθρώπους.