Το απόλυτο θα σε οδηγήσει στην καταστροφή και μετά στην ευτυχία...

Απόλυτο....δεν ξέρω αν μπορώ να το ορίσω με πληρότητα, ακρίβεια και σαφήνεια, ώστε να αγγίξω την λεπτότητα τής σημασίας του όρου...οπότε θα το αφήσω στις νοητικές αναπαραστάσεις του καθενός.

Μιλάω για το απόλυτο που μπορούν να αγγίξουν δύο οντότητες μαζί διαγράφοντας την κοινή τους πορεία. Επίσης, μιλάω για δύο οντότητες ξεχωριστές, η καθεμιά για το δικό της λόγο, που επέλεξαν να ενώσουν τις ιδιαιτερότητές τους και να πορευθούν μαζί.

Δύο άτομα γεμάτα εγωισμό, ξεροκεφαλιά, πείσμα αλλά και έντονο ψυχικό πλούτο, τον οποίο ακόμα δεν κατάφεραν να προσφέρουν πουθενά στην ολότητά του, γιατί ποτέ δεν αναγνωρίστηκε εξ' ολοκλήρου, παρά μόνο κατά το ήμισυ.

Δύσκολοι άνθρωποι και οι δύο, μα και τόσο αληθινοί.

Πιστεύεις πως είναι εύκολη η χημεία δύο τόσο έντονων προσωπικοτήτων; Είναι δύο οξέα που σμίγουν και φέρουν μία χημική ένωση άκρως καταστρεπτική. 

Όταν και οι δύο πρεσβεύουν το "όλα ή τίποτα", τότε τα μέτρια δεν τους αρκούν..θυμώνουν σε κάθε μετριότητα που λαμβάνουν ο ένας από τον άλλον...όλα στο κόκκινο...

Μην κάνεις όμως το λάθος και το μπερδέψεις αυτό που ζουν με το πάθος..δεν είναι πάθος ή ενθουσιασμός που αργά ή γρήγορα θα σβήσει..είναι δύο εγώ που έμαθα να ζουν μόνα τους, να αποτελούν μια ατομική,ανεξάρτητη οντότητα και τώρα καλούνται να τα ενώσουν...να βρουν τις κοινές ισορροπίες..μα όχι να καλουπωθούν ή να συμβιβαστούν...τέτοιοι χαρακτήρες πεθαίνουν αν συμβιβαστούν....

Έτσι ζουν μια αμοιβαία καταστροφή μέχρι να βρεθούν αυτές οι ισορροπίες...είναι δύσκολο...βασανίζονται και οι δύο...μα το παλεύουν γιατί θεωρούν πως αξίζει..πως θα τους φέρει σε έναν δρόμο που δεν οδηγήθηκαν ποτέ, στο δρόμο της πραγματικής ευτυχίας, στο απόλυτο και πως το εισιτήριό τους για εκεί δεν μπορεί να τους το εξασφαλίσεις ο οποιοσδήποτε....αλλά αυτός που συμπορεύονται τώρα.....

Στη μάχη αυτή ωστόσο λίγοι αντέχουν.....λίγοι καταφέρνουν να βρουν τις κοινές ισορροπίες και έτσι λίγοι φτάνουν στο μονοπάτι της πραγματικής ευτυχίας....

Δεν ξέρω πως μοιάζει αυτό το μονοπάτι..δεν το γνώρισα ποτέ...μα αρχίζω να παίρνω λίγη πρέζα από τη γεύση της κι αρχίζει να μου αρέσει....

Μακάριοι όσοι γνώρισαν το μονοπάτι αυτό...μα και όσοι έχουν τα κότσια να το διασχίσουν ως εκεί με επιμονή,υπομονή και...αγάπη.